Hadîs, kırâat ve Hanbelî mezhebi fıkıh âlimlerinden. Künyesi Ebü’l-İzz’dır. Bağdad’a Vâsıt yoluyla bir günlük mesafede ve Dicle nehri kenarında bulunan “Keyl” köyündendir. Bu sebeble, oraya nisbetle “Keylî” denilmiştir. Hadîs-i şerîf işittiği zâtlar: Ebû Muhammed Temîmî, Ebü’l-Ganâim bin Ebî Osman, Ganem bin Hüseyn ve Taberzad, Nasr bin Batr, Hüseyn bin Talhâ ve diğer âlimlerdir. Çok hadîs-i şerîf dinleyip, yazmıştır. Çeşitli ilimlerde zamanının âlimlerinden icâzetler almıştır. Kendisinden pekçok kimse rivâyette bulunmuştur. Bunlardan ba’zıları; es-Silefî, Mübârek bin Ahmed el-Ensârî, Ebü’l-Ferec Cevzî ve diğer âlimlerdir. Ebü’l-Ferec onun hakkında şöyle demiştir: “Dînin emirlerine tam uyan, sağlam ve isnadları doğru olan bir zât idi. Vefâtından önce kitablarını vakfetmiştir.”
Es-Silefî de onun hakkında şöyle demiştir: “Hanbelî mezhebinde fıkıh âlimi idi. Çok ilmî mes’eleler yazdı. Bizimle birlikte hadîs-i şerîf dinledi. Biz onunla çok âlimin dersinde karşılaştık, ilimde sağlam ve heybetli idi.”
İbn-i Neccâr, 528 (m. 1114) senesi Zilhicce ayının 17’sinde vefât ettiğini ve Ahmed bin Hanbel hazretlerinin bulunduğu kabristana defn edildiğini bildirmiştir. Cenâzesinde birçok hadîs âlimi ve kalabalık bir cemâat bulunmuştur.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Zeyl-i Tabakât-ı Hanâbile cild-1, sh. 186
2) Mu’cem-ül-müellifîn cild-3, sh. 102
3) Şezerât-üz-zeheb cild-4, sh. 93