Hadîs, tefsîr ve fıkıh âlimi. Künyesi Ebû Abdullah olup ismi, Muhammed bin Yûsuf bin Se’âdet eş-Şatibî’dir. Ebû Abdullah eş-Şatibî, 496 (m. 1103) senesinde Mürsiye’de doğdu. 565 (m. 1170) senesinde Şatibe’de vefât etti.
Büyük âlimlerden okuyan Ebû Abdullah eş-Şatibî, hadîs, tefsîr, fıkıh, lügat, nahiv, kelâm ve tasavvuf alanında derin ilimlere sâhibdi. Mürsiye’de ve Şatibe’de kadılık yaptı. Ayrıca Mürsiye Câmii’nde va’z verirdi. Ebû Abdullah eş-Şatibî, züht ve takvâ sahibi bir zât idi.
Ebû Abdullah eş-Şatibî, Ebü’l-Haccâc bin Ziyâd el-Miyurkî’den fıkıh ve kelâm ilmini öğrendi. Ayrıca Ebû Muhammed bin İtâb, Ebû Bekr el-Esedî, Ebü’l-Velîd bin Reşîd, Ebû Bekr bin el-Arabî, Ebû Adullah bin el-Hacce’den ve Ebû Abdullah elmazerî’den hadîs-i şerîf dinledi. Kendisinden ise, Ebû Bekr et-Tarsûsî ilim öğrenip hadîs-i şerîf dinledi.
İbn-i Abbâd onun hakkında: “Ebû Abdullah eş-Şatibî, fıkıh, hadîs ve edebiyat alanında söz sahibi idi. Ahkâm-ı Şer’ıyye’yi çok iyi bilen, güzel ahlâklı ve insanlarla çok iyi geçinen bir âlimdi. Onun eserlerinin benzerini, diğer hocalarımız yazmamış idi” demektedir.
Çok büyük âlimlerin kendisinden nakilde bulunduğu, Ebû Abdullah eş-Şatibî’nin yazmış olduğu bir eser de, “Şeceret-ül-vehm-il-merkiyye ilâ zirvet-il-vehmi”dir.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-12, sh. 126
2) Şezerât-üz-zeheb cild-4, sh. 218
3) Bugyet-ül-vuât cild-1, sh. 277
4) Ed-Dîbâc sh. 287
5) El-A’lâm cild-7, sh. 149