Hadîs, kelâm, edebiyat ve Mâlikî mezhebi fıkıh âlimi, tabîb. Künyesi Ebû Abdullah olup ismi, Muhammed bin Ali bin Ömer’dir. 453 (m. 1061) yılında Sicilya adasındaki Mâzera şehrinde doğdu. Doğum yerine nisbetle Mâzerî, mensûp olduğu kabileye nisbetle de Temîmî denildi. İmâm lakabı verildi ve bu lakab ile meşhûr oldu. 536 (m. 1141) yılında Tunus’da Mehdiyye’de vefât etti. Manastır kasabasında defnedildi. Kabri, bugün bilinmekte ve ziyâret edilmektedir.
Afrikiyye’deki (Tunus) âlimlerinin ilminden istifâde eden İmâm Mâzerî, Ebü’l-Hasen Lahmî, Ebû Muhammed bin Abdulhamîd Sûsî ve daha birçok âlimden ilim öğrendi. Zamanında Afrikiyye’nin İmâmı oldu. Mâlikî mezhebine göre fetvâ verdi. Kelâm ve hadîs ilminde, doktorlukta çok ilerledi. Edebiyat, matematik, mühendislik ve diğer ilimlerde de söz sahibi oldu. Zamanındaki en meşhûr âlimler kendisinden ilim öğrendi. Talebeleri arasında Kâdı Iyâd Yahsûbî Endülüsî ve İbn-i Atiyye Endülüsî gibi büyük âlimler de vardı.
Birçok kıymetli eser yazdı. Çok güzel konuşurdu. Konuşur gibi de kitap yazardı. Eserleri daha çok fıkıh ve usûl ilmine dâirdir. Hadîs ve tıb ilmine dâir kitabları da vardır. Eserlerinden ba’zıları şunlardır: Hadîs ilminde, “El-Mu’lim bi-fevâid-i Müslim”. Fıkıh ilminde, “Ta’lîk alel-müdevvene”. Usûl ilmine dâir, “İzâh-ül-mahsûl fî Burhân-il-usûl li-Ebi’l-Meâlî el-Cüveynî”. Kâdı Ebû Muhammed Abdülvehhâb’ın kitabının şerhi, “Şerh-üt-telkîn”, Kelâm ilminde, “Nazm-ül-ferâid fil-ilm-il-akâid”dir.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Ed-Dîbâc-ül-müzehheb sh. 279
2) Vefeyât-ül-a’yân cild-4, sh. 285
3) El-Gunye fihrist-i şuyûh-il-Kâdı Iyâd, Beyrut 1982, sh. 65
4) Fihrist-i İbn-i Atiyye, Beyrut-1983, sh. 138
5) Mu’cem-ül-müellifîn cild-11, sh. 32
6) El-A’lâm cild-6, sh. 277