Nişâbûr’da yetişen büyük hadîs âlimlerinden. Künyesi Ebû Hâzim olup ismi Ömer bin Ahmed bin İbrâhim bin Abdeveyh bin Südûs bin Ali bin Abdullah bin Ubeydullah bin Abdullah bin Utbe bin Mes’ûd el-Hüzelî’dir. 417 (m. 1026) senesi Ramazân-ı şerîf bayramında vefât etti.
Ebû Hâzim; İsmâil bin Necîd es-Sülemî, Muhammed bin Abdullah es-Süleytî, Muhammed bin Ca’fer bin Matar, Ebû Bekr İsmâili, Muhammed bin Hasen bin İsmâil el-Mukrî, Ebû Bekr Muhammed bin Ali el-Kaffâl, İbrâhim bin Muhammed en-Nasrâbâdi ve birçok âlimden hadîs-i şerîf dinleyip, ilim öğrendi. Hadîs-i şerîf öğrenmek ve ilim öğrenmek için; Hirat, Nişâbûr ve Bağdad’a gitti. Oralardaki birçok âlimden hadîs-i şerîf rivâyet etti.
Kendisinden ise; Ebû İshâk et-Taberi el-Mukrî, Muhammed bin Ebi’l-Fevâris, Ahmed bin Muhammed el-Enbûsî, Ebû Abdullah bin Kâtib, et-Tenûhî, Ebû Ya’lâ Ahmed bin Abdülvâhid el-Vekîl, hadîs-i şerîf dinleyip ilim, öğrendiler.
Ebû Hâzim hazretleri, sika (güvenilir), sağlam, ârif, hafız (yüzbin hadîs-i şerîfi râvîleriyle ezbere bilen) bir zât idi.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-7, sh. 272
2) Tabakât-üş-Şâfiiyye cild-5, sh. 300
3) Târih-i Bağdâd cild-11, sh. 272
4) Tezkiret-ül-huffâz cild-3, sh. 1072
5) Şezerât-üz-zeheb cild-3, sh. 208