Şafiî mezhebinin meşhûr fıkıh âlimlerinden. Künyesi, Ebü’l-Hasen’dir. Doğum târihi bilinmemekte olup, 400 (m. 1010) yıllarında vefât etmiştir. Mâverrâünnehr’de Şaş köyünden olduğu için Şâşî denilmiştir. Babasının da Şafiî mezhebi fıkıh âlimlerinin meşhûrlarından olması, onun küçük yaşta ilim tahsiline başlamasına vesile olmuş ve üstün ilim sahibi âlimlerden ilim öğrenmesine sebep olmuştur. Şam, Irak ve birçok ilim merkezlerine gidip, başta Halîmî olmak üzere birçok âlimden ilim öğrenmiştir. Şafiî mezhebinde fıkıh âlimi olarak yetişmiş ve memleketi Mâverâünnehre dönüp orada Şafiî mezhebini yaymıştır. Vakitlerini ilim öğrenmek, öğretmek ve ibâdetle geçiren Ebü’l-Hasen Şâşî, ilminin çokluğu, hafızasının kuvveti, güzel ahlâkı, tatlı dilli ve güler yüzlü olması ile meşhûr olmuştur. Böyle güzel husûsiyetlerin sahibi olan bu mübârek âlim, insanlara güzel nasihatlerde bulunmuş, bu nasihatlerinde, Allahü teâlânın emir ve yasaklarını Ehl–i sünnet âlimlerinden ve kitaplarından öğrenmeyenlerin, yanlış yollara sapmaktan kurtulamayacaklarını, yanlış yollara sapanların da ebedî saadete kavuşamayacaklarını bildirmiştir. “Et-Tahrib fî şerh-il-muhtasar-il-müzenî” adlı bir eseri vardır. Bu eser Şafiî mezhebindeki fıkıh mes’elelerine dâir beş temel kitaptan biri olan, “Muhtasâr-ül-müzenî” adlı kitabın şerhidir.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Tabakât-üş-Şâfiiyye cild-3, sh. 472
2) Mu’cem-ül-müellifîn cild-8, sh. 119
3) Esmâ-ül-müellifîn cild-1, sh. 827
4) Keşf-üz-zünûn cild-1, sh. 466