Hanbelî mezhebi âlimlerinden. Künyesi, Ebü’l-Kâsım Hırakî’dir. 334 (m. 946) senesinde vefât etmiştir. Zamanının Hanbelî mezhebindeki meşhûr âlimlerinden ilim öğrenmiştir. Bu hocalarından ba’zıları şu zâtlardır: Ebû Abdullah bin Batta, Ebü’l-Hüseyn et-Temîmî, Ebü’l-Hüseyn Şem’un ve diğerleri Hanbelî mezhebine göre yazdığı “El-Muhtasar” adlı fıkıh kitabı en meşhûr eseridir. Diğer eserleri Bağdâd’da bıraktığı bir evde yangın sebebiyle yanmıştır.
Ömer bin Hüseyn Hırakî, Ebü’l-Fadl bin Abdüs-Semî’den naklen şöyle anlatmıştır: Birgün Feth bin Şehref’in yanına gitmiştik. Bize, dün bir rü’yâ gördüm dedi. Rü’yâsını şöyle anlattı: “Rü’yâmda Hazreti Ali’yi gördüm. Canım sana feda olsun ey mü’minlerin emîri, bana birşeyler anlat dedim. “Zenginlerin fakîrlere tevâzu’ etmesi ne güzeldir.” Canım sana feda olsun, biraz daha dedim. “Fakîrlerin zenginlere mihnet etmemesi ne güzeldir.” Biraz daha söyle canım feda olsun dedim. Elinin içini açıp bana gösterdi, avucunda şu şiir yazılı idi. (tercümesi):
Yaratıldın yoktan,
Öleceksin yakında,
Gideceksin dünyâdan.
Bırak yer yapma,
Şu fânî dünyâda
Kendine yer hazırla,
Ebedî olan âhırette.”
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Târih-i Bağdâd cild-11, sh. 234
2) Tabakât-ı Hanâbile cild-2, sh. 75
3) Vefeyât-ül-a’yân cild-3, sh. 441
4) Şezerât-üz-zeheb cild-2, sh. 336
5) Mu’cem-ül-müellifîn cild-7, sh. 282