Mâlikî mezhebindeki fıkıh âlimlerinden ve mutasavvıf, ismi, Ahmed bin Abdurrahmân bin Abdülkâhır el-Abesî el-İşbilî olup, künyesi Ebû Amr’dır. 293 (m. 906)’da İşbiliyye’de doğmuştur. (İşbiliyye, Endülüs’te bir şehirdir. Bugünkü İspanya’nın Sevilla şehridir.) 319 senelerinde Mısır taraflarına gitmiş ve 333’de tekrar geri dönmüştür. 399 (m. 1009)’da Endülüs’de (İspanya) vefât etti.
Ebû Amr İşbilî; Kurtuba’da Muhammed bin Lübâbe, Ahmed bin Hâlid, Eslem bin Abdülazîz, Ahmed bin Bakî ve başkalarından, Bîre’de ise, Muhammed bin Kaydes ve Ahmed bin Mensûr’dan hadîs öğrenmiş ve ilim almıştır. Mısır’a yolculuğu daha sonra olmuştur.
Ebû Amr İşbilî’den de Ebû Ca’fer el-Akîlî, İbn-i A’râbî, Ebû Ca’fer Tahâvî ve başka âlimler ilim öğrenmiş ve rivâyetlerde bulunmuşlardır.
Dünyaya ehemmiyet vermeyen, haramlardan sakınan, güzel huylu ve tasavvuf ehlinden bir zât idi. İbn-i Zübeyr onun için “Ebû Amr İşbilî, hayırlı kimselerden olup, fazîletli ve haramlardan uzaklaşan, Allahü teâlânın emirlerine sarılan bir kimse idi” demiştir.
Fıkıh ilmine âit yazdığı kitap el-İktisâd’dır. Tasavvufa dâir yazdığı eser ise el-İstibsâr olup, ilim aldığı ve ders okuduğu zâtların hayatlarını yazdığı kitap ise Bernamec’dir.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Ed-Dîbâc-ül-müzehheb sh. 43
2) Mu’cem-ül-müellifîn cild-1, sh. 266
3) El-A’lâm cild-1, sh. 146
4) İzâh-ül-meknûn cild-1, sh. 69, 111