Büyük fıkıh âlimlerinden. Künyesi, Ebû Ya’lâ’dır. Doğum târihi bilinmemektedir. 211 (m. 826) senesinde vefât etti. Bağdâd’da yerleşti. Orada, Mâlik bin Enes, Leys bin Sa’d, İbn-i Hey’a, Ebû Yahyâ bin Hamza (r.aleyhim) gibi büyük âlimlerden rivâyette bulunmuştur. Ondan da, Ali bin Medînî, Ebû Bekir bin Ebî Şeybe, Ebû Hayseme, Ebû Yahyâ Saika ve daha başkaları (r.aleyhim) rivâyette bulunmuşlardır. İmâm-ı Ebû Yûsuf ve İmâm-ı Muhammed’den ilim almıştır. İmâm-ı Ebû Yûsuf’un talebelerinin önde gelenlerindendir. Ehl-i Re’y âlimlerinden! Rivâyetlerinde sika (güvenilir) bir âlimdir. Ebû Zür’a onun ilme çok düşkün olduğunu, ilim için çok yolculuklar yaptığını söyler. Ahmed el-Iclî de onun sika, sünnet-i seniyyeye çok bağlı, asîl bir kimse olduğunu, defalarca kendisine hâkimlik teklif edildiği halde kabûl etmediğini bildirmiştir.
İbn-i Maîn şöyle anlatır: “Birgün Muallâ bin Mensûr namaz kılıyordu. Başına yukarıdan bir şey düştü. Buna rağmen, namazını bitirinceye kadar bir tarafa dönmedi.”
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-12, sh. 309
2) Mîzân-ül-i’tidâl cild-4, sh. 150
3) Târîh-i Bağdâd cild-13, sh. 188
4) El-A’lâm cild-7, sh. 271
5) Tehzîb-üt-tehzîb cild-10, sh. 238
6) Esmâ-ül-müellifîn cild-2, sh. 466
7) Fevâid-ül-Behiyye sh. 215