Hadîs âlimlerinden. Adı, İbrâhîm bin Mûsâ bin Yezîd bin Zâzân et-Teymî’dir. Künyesi, Ebû İshâk er-Râzî el-Ferrâ’dır. “Sagîr” lakabı ile de meşhûrdur. Büyük hadîs âlimlerindendir. Doğum târihi belli değildir. 230 (m. 844) târihi civarında vefât ettiği bildirilmektedir.
Hadîs ilminde büyük bir âlim olan İbrâhîm bin Mûsâ, bir çok âlimin derslerine devam etti. O, Süfyân bin Uyeyne, Cerîr bin Abdülhamîd, Vekî’, Hişâm bin Yûsuf es-San’anî, Velîd bin Müslim, Yahyâ bin Ebî Zaide, Îsâ bin Yûnus ve daha birçok âlimden ilim alıp, onlardan hadîs-i şerîf rivâyet etti. Kendisinden de, İmâm-ı Buhârî, İmâm-ı Müslim, Ebû Dâvûd, Ebû Zür’a, Muhammed bin İsmail et-Tirmizî ve daha birçok âlim ilim aldılar ve rivâyette bulundular.
Ebû Zür’a, onun hakkında: “O; Ebû Bekir bin Ebî Şeybe’den daha sağlam, hadîs bakımından ondan daha sahîhdir. Ben, ondan yüzbin hadîs-i şerîf yazdım. Yüzbin hâdîs-i şerîf de, Ebû Bekir bin Ebî Şeybe’den yazdım” dedi. İmâm-ı Nesâî ve Ebû Hatim, onun sika (güvenilir) râvilerden olduğunu bildirdiler.
O, ilimde yüksek bir mevkiî olan zâttır. Hadîs hafızlarından olup, yüzbinden fazla hadîs-i şerîfi senetleriyle beraber ezberlemişti. Hadîs öğrenmek için birçok yerleri dolaştı. Bunları kitap hâline getirdi. Yazılı eserleri vardır.
Rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîfte Peygamber efendimiz buyurdular ki:
“Cuma gününden daha faziletli bir gün üzerine, güneş doğmadı ve batmadı. O günde öyle bir saat vardır ki, o ânda mü’minin yaptığı duâyı Allahü teâlâ kabûl eder.”
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Tezkiret-ül-huffâz cild-2, sh. 449
2) Tehzîb-üt-tehzîb cild-1, sh. 170
3) Mu’cem-ül-müellifîn cild-1, sh. 118