Büyük bir tarihçi. Künyesi Ebü’l-Hasen’dir. Medâinî diye meşhûrdur. 135 (m. 752) senesinde Basra’da doğup, 225 (m. 840) senesinde Bağdâd’da vefât etti. Basra’dan Medâin’e gelip yerleşti. Oradan Bağdâd’a geldi. Vefâtına kadar orada kaldı. O, Ahmed bin Ebî Hayseme, Haris bin Ebî Üsâme, Hasan bin Ali bin Mütevekkil gibi âlimlerden rivâyette bulundu. Ca’fer bin Hilâl’den de rivâyette bulunmuştur. Bu rivâyetinde Resûlullah efendimizin Üsâme ile Hasen bin Ali’yi taşıdıklarını, “Allahım! Onları seviyorum. Sen de onları sev” buyurduğunu bildirmiştir. Araplara dâir haberleri onların soylarını çok iyi bilirdi. Fetihler ve muharebeler hakkında bilgisi pek fazla idi. İbn-i Nedim, onun muharebeler, Resûlullah efendimizin mübârek hayatları, halîfeler târihi ile, fetihler ve şiirlerle alâkalı ikiyüzden fazla eserinin olduğunu söyler. Ebû Abbâs Ahmed bin Yahyâ, İslâmdan sonra, müslümanlarla alâkalı haber ve bilgileri öğrenmek için Medâinî’nin kitaplarını tavsiye etmektedir.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) El-A’lâm cild-4, sh. 323
2) Târîh-i Bağdâd cild-12, sh. 54
3) Şezerât-üz-zeheb cild-2, sh. 54
4) Mîzân-ül-i’tidâl cild-3, sh. 53
5) Esmâ-ül-müellifîn cild-1, sh. 670