Meşhûr hadîs âlimlerinden. İsmi, Ahmed bin Sinân bin Esed bin Hibban el-Katan’dır. Künyesi Ebû Ca’fer el-Vâsıtî’dir. 256 (m. 869) senesinde vefât etti. Kendilerinden hadîs-i şerîf işitip, rivâyet ettiği âlimlerden bir kısmı, Ebû Muâviye ed-Darîr, Veki’ bin Cerrah, Abdurrahmân bin Mehdî, Yahyâ bin Sa’îd el-Kattân, Ebû Ahmed Zübeyri, Ebû Üsâme, Yezîd bin Hârûn, İmâm-ı Şafiî ve diğer âlimlerdir. Ondan da, İmâm-ı Buhârî, İmâm-ı Müslim, Ebû Dâvûd, İmâm-ı Nesâî, İmâm-ı Mâlik, İbn-i Mâce ve diğer hadîs âlimleri hadîs-i şerîfi nakletmişlerdir.
Hadîs ilminde sika (sağlam, güvenilir) ve hafızdır. Yüzbin hadîs-i şerîfi senetleriyle birlikte ezbere bilirdi. İbni Ebî Hâtem, “O, zamanının en büyük âlimlerindendi” demiştir.
Rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîf şöyledir: “Cennet yüz derecedir (tabakadır). Her derece arasında beşyüz yıllık mesafe vardır.”
Buyurdu ki: “Bid’at işleyen kimsenin kalbinden hadîs-i şeriflerin tatlılığı çekilip alınır.”
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-1, sh. 239
2) Tehzîb-üt-tehzîb cild-1, sh. 34
3) Tezkiret-ül-huffâz cild-2, sh. 521
4) Şezerât-üz-zeheb cild-1, sh. 137
5) Tabakât-üş-Şâfiiyye cild-2, sh. 5