Hadîs âlimi ve tarihçi. İsmi Abdullah bin Muhammed bin Sûre bin Muhammed bin İbrâhîm el-Belhî olup künyesi, Ebû Ali’dir. Belh’de doğmuş olup doğum târihi tesbit edilememiştir. Uzun müddet Bağdâd’da kalmıştır. 295 (m. 907)’de vefât etti. Mekkî bin İbrâhîm el-Belhî, Ali bin Muhammed el-Hanzâlî, Abdüssamed bin Hassan el-Mervezî, İbrâhîm bin Şemmâs es-Semerkandî, Assam bin Yûsuf el-Kâdî ve daha birçok âlimden ilim öğrenmiş ve rivâyette bulunmuştur. Ebû Bekir bin Ebî’d-Dünyâ, Mûsâ bin Hârûn ve bir çok âlim de ondan ilim almışdır. Muhammed bin Muhalled O’nun sika (sağlam, güvenilir) bir râvi olduğunu söylemiştir.
Büyük bir muhaddis olan Abdullah bin Muhammed aynı zamanda hafızdır. Ya’nî yüzbin hadîs-i şerîfi sened ve râvileriyle bilen bir zâttır. Bunun yanında önemli bir tarihçidir. Kitâb-ül-i’lel ve Kitâb-üt-târih isimli iki eseri vardır.
Abdullah bin Muhammed el-Belhî, Ali bin Muhammed, Ebû Ca’fer er-Râdî Hişâm bin Urve’den, o da babasından, o da Hazreti Âişeden rivâyetle Resûlullah (s.a.v.) “Secde-i sehv, namazdaki her noksanlık ve ziyâdelikten dolayı bir cezadır” buyurdu.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Târîh-i Bağdâd cild-10, sh. 80
2) Şezerât-üz-zeheb cild-2, sh. 219
3) Esmâ-ül-müellifîn cild-1, sh. 442
4) Mu’cem-ül-müellifîn cild-6, sh. 132
5) El-A’lâm cild-4, sh. 118