ABDÜLAZÎZ BİN MUHAMMED

Hadîs âlimlerinden. Tabiînden olup, Medine’de doğdu. Değum târihi bilinmemektedir. Hicretin 189 (m. 804) senesinde Medine’de vefât etti. Aslen Horasan’ın Derâverde köyündendir. Bu bakımdan Derâverdî de denilmiştir. Hadîs rivâyet ettiği zâtlar; Zeyd bin Eslem, Şüreyk bin Abdullah, Yahyâ bin Saîd el-Ensârî, Hişam bin Urve, Amr bin Ebî Amr, Sevr bin ed-Deylî, Humeydî, Tavil, Cafer-i Sâdık (r.anhüm) gibi çok sayıda muhaddisten hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir. Kendisinden de Şu’be, Sevrî, İbn-i İshâk, İbn-i Mehdî, İbn-i Vehb, Veki bin Cerrah, Dâvûd bin Abdullah, Abdullah bin Ca’fer er-Rakî gibi pek çok âlim hadîs rivâyet etmişlerdir.

Abdülazîz bin Muhammed’in A’lâ İbn-i Abdurrahmân’dan, o da Ebû Hüreyre’den rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîf şöyledir: “İnsan öldüğü zaman amel defteri kapanır. Ancak üç sınıf kimsenin amel defteri kapanmaz. Sadaka-i cariyye (hayırlı eserler) bırakanın, faydalı ilim bırakanın ve sâlih evlât yetiştirenin.”

Osman bin Âffan (r.a.) abdest aldı ve Resûlullah’ı; şu benim abdestim gibi abdest aldığını gördüm. Sonra şöyle buyurdular dedi: “Her kim böylece abdest alırsa, geçmiş günahları afv olunur. Kıldığı namazla, mescide kadar yürümesi de (kendisine) nafile (ibâdet) olur.”

¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾

1) El-A’lâm cild-4, sh. 25

2) Tezkirât-ül-huffâz cild-1, sh. 269

3) Tehzîb-üt-tehzîb cild-6, sh. 353

4) Mîzân-ül-i’tidâl cild-2, sh. 633

5) El-Menhel-ül-azb-il mevrûd cild-1, sh. 23