|
Hadîs
âlimlerinden. Künyesi, Ebû Muhammed el-Basrî'dir. 180 (m. 796) senesinde vefât
etti. Hadîs rivâyet ettiği zâtlar; Ebû Eyyûb Sahtiyanî, Saîd el-Cerîrî, Saîd bin
Hicâb, Âsım-ül-Ahvel, İbn-i Cüreyc ve diğer âlimlerdir. Kendisinden ise oğlu
İsmâil bin Beşîr Abdurrahmân bin Mehdî, Fudayl bin İyâd, Bişr-i Hafî, Abdula'lâ
bin Hammâd, Şeyban bin Ferrûh, Ubeydullah el-Kavârirî, Muhammed bin Abdullah er-Rakkâsî
ve diğer hadîs âlimleri, hadîs-i şerîf işitip rivâyet etmiştir. Rivâyetleri
Sahîh-i Müslim'de, Sünen-i Ebî Dâvûd'da, Sünen-i Nesâî'de yer almıştır.
İbn-i Mehdî
şöyle demiştir: "Beşîr bin Mansûr gibi Allahü teâlâdan çok korkan birini
görmedim. Her gün beşyüz rek'at namaz kılar ve Kur'ân-ı kerîmin üçte birini
okurdu." O kadar ibâdet ederdi ki, onun hâlini görenler Allahü teâlâyı ve ölümü
hatırlardı. Gassan bin Fadl da şöyle demiştir: "Beşîr bin Mansûr,
görüldükleri zaman, Allahü teâlâyı hatırlatan zâtlardan idi. Ben onu gördüğüm
zaman âhıreti hatırlardım, âlim ve üstün bir zât idi." Üseyd bin Ca'fer "Beşîr
bin Mansûr, namazlarda cemaati hiç kaçırmam ıştır. Biri ondan birşey isteyince
mutlaka birşeyler verirdi. Kendisini benim yıkayıp defn etmemi vasiyyet etti"
demiştir.
Bir zât, Beşîr
bin Mansûr'a bana nasîhat et deyince şöyle buyurdu: "Nice kimseler ölüp gitti.
Seni bekliyorlar, sen de öleceksin."
Rivâyet ettiği
bir hadîs-i şerîf şöyledir:
"Dîn ancak,
Allahü teâlâya, Kur'ân-ı kerîmin Allahü teâlânın kitabı olduğuna imân,
Resûlullahın Peygamberliğini tasdîk ve kabul etmek, müslümanların emîrlerine
(başkanlarına) itâat,
bütün müslümanlar için hayır ve iyilik istemektir."
KAYNAKLAR
1)
Hilyet-ül-evliyâ cild-6, sh-239
2)
Tehzîb-üt-tehzîb cild-1, sh-459
3)
Mîzân-ül-i'tidâl cild-1, sh-325
|
