|
Tâbiîn
devrinde yetişen hanım evliyâların büyüklerinden. Hicrî ikinci asrın sonlarında,
Kudüs civarında Remle şehrinde yaşamıştır. Doğum târihi kesin olarak
bilinmemektedir. 200 yılında vefât etti.
Âmine-i
Remliyye ilmî seviyesinin yüksekliği ile kadın evliyâlar arasında bilinmektedir.
Kalbinde, dünyânın şan, şöhret ve malına zerre kadar yer vermezdi. Nefsinin zevk
ve arzularından tamamen uzak olarak yaşar devamlı Allahü teâlâ'ya ibadetle
meşgul olurdu ve duâ ederdi. Haramlardan ve şüphelilerden kaçması, herşeyi
Allah'ın rızası için yapması herkes tarafından bilinirdi. Bu bakımdan onu
tanıyanlar, devamlı duâsını isterlerdi. Hatta zamanın büyük evliyâlarından olan
Bişr bin Hâris el-Hafi hazretleri, devamlı ziyâretine gider, ondan duâ isterdi.
Günlerden bir gün Bişr bin Hâris hazretleri hastalandı. Yaşlı ve ihtiyar olduğu
rivâyet edilen, o büyük hanım evliyâ, Remle'den kalkıp, Bişr bin Hâris'in
ziyâretine geldi. Bu sırada Hanbeli Mezhebinin kurucusu imam Ahmed bin Hanbel de
Bişr bin Hâris'in ziyâretine gelmişti. Yanında bulunan ihtiyar ve yaşlı hanımın
kim olduğunu sorduğu zaman; Âmine-i Remliyye diye cevap verdi, imam Ahmed bin
Hanbel hemen kendisinin duâsına ihtiyacı olduğunu belirtti ve duâ istedi. Bunun
üzerine; Âmine-i Remliyye'nin şu şekilde duâ ettiği rivâyet edilmektedir.
"Ey Allahım,
Bişr bin Hâris ve Ahmed bin Hanbel, Cehennem azabından kurtulmak istiyorlarsa,
onları kurtar ve bağışla Ey! merhameti ve bağışı bol Allahım. Sen merhamet
edenlerin en merhametlisi-sin..."
KAYNAKLAR
1)
Tabakât-ül-kübra
cild-1, sh-67
2) Câmi-ul-kerâmet-ul-evliyâ
cild-1, sh-231
|
