CİLD  -  ALFABE  -  ASIR

01   02   03   04   05   06   07   08   09   10   11   12   13   14   15   16   17   18

ESVED BİN YEZÎD NEHAÎ (Radıyallahü Anh)

Tabiînden büyük bir fıkıh âlimi. Hadîs ilminde hâfızlık (yüzbin hadîs-i şerîfi senedleriyle birlikte ezberlemiş olma) derecesinde olup, zamanında, Kûfe’nin âlimi idi. Künyesi Ebû Amr’dır. Büyük âlim İbrâhim Nehâî’nin dayısı, Abdurrahman bin Yezîd’in kardeşidir. Doğum târihi bilinmemektedir. 75 (m. 694)de vefât etti. İlmi, yaşayışı, hâli tamamen İslâma uygun olduğundan bu büyük âlime Cennet ehli derlerdi.

İbn-i Mes’ûd, Hüzeyfe, Bilâl ve Muaz’dan (r.anhüm) hadîs-i şerîf öğrendi. Oğlu Abdurrahman, İbrâhim, Ebû İshâk Essebîî ve Udde ondan hadîs rivâyet ettiler, ibâdet konusunda çok ileri mertebelerde idi. Sararıp soluncaya kadar oruç tutardı. Ramazan-ı şerîfte her iki gecede bir Kur’ân-ı kerîmi hatmederdi (Başından sonuna kadar okurdu). Ramazan-ı şerîfin dışında, Kur’ân-ı kerîmi her altı gecede bir hatmederdi. Dünyaya önem yermezdi. Seksen defa hac ve umre yapmıştı.

Şa’bi hazretlerine, Esved Nehai’den (r.a.) sorulunca, “O, çok oruç tutar, gece çok namaz kılar ve çok da hac eder” cevabını verdi.

Alkame bin Kays ona “Niçin bu cesede o kadar âzâp ediyorsun” deyince, “Bu vücudun rahatlığını istiyorum” cevabını verdi.

Birgün ağlıyordu. ‘Niçin ağlıyorsun?” dediklerinde, “Niçin ağlamıyayım, ağlamaya benden daha lâyık kim var ki!” buyurdu. Namaz vakti olunca, hemen orada, namaz için kalır, namazını kılmadan ayrılmazdı.”

Bildirdiği hadîs-i şerîflerden bazıları: “Mallarınızı zekât vermek suretiyle koruyunuz. Hastalarınızı sadaka ile tedavi ediniz. Belâdan korunmak için, duâ ediniz.”

“Eğer ilim sahipleri, ilmi korusalar, onu ehline verselerdi, zamanlarında insanların efendisi ve üstünü olurlardı. Fakat onlar, ilmi dünyâlıklarından istifâde etmek için, dünyâya sarılanlara bağışlıyorlar.”

“Hazret-i Âişe’ye, “Resûlullah (s.a.v.) evinde ne yapardı?” diye soruldu. Buyurdu ki:’Ev işiyle uğraşırdı. Ehl-i iyaline (ailesine) hizmet ederdi; namaz vakti gelince camiye çıkardı.”

KAYNAKLAR  

1) Mevdû’ât-ül-ulûm (Osm), cild-1, sh-462

2) El-A’lâm, cild-1, sh-330

3) Hilyet-ül-evliyâ, cild-2, sh-102

4) Tezkiret-ül-evliyâ, cild-2, sh-50

5) Tehzîb-üt-tehzîb cild-1, sh-190