SAYFA 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099

TR AR TR/AR

11. Duâ Eden Müslümanın yahut Başkasının Dileği Kabul Edildiğine ve İstemede Acele Edilmemesi Gerektiğine Dair Deliller

Allahü teâlâ şöyle buyurmuştur:

"Kullarım sana benden sorunca, ben rahmetimle yakınım duâ edenin duâsını bana duâ yapınca kabul ederim."[21]

Yine Allahü teâlâ

"Bana duâ edin; Duânızı kabul edeyim." buyurmuştur.[22]

Ubâde ibn's-Sâmit'den (radıyallahü anh) yapılan rivâyetde Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: Allahü teâlâ’ya yeryüzünde duâ eden hiç bir müslüman yoktur ki, onun istediğini Allah ona vermesin. Yahut ondan istediğinin karşılığı kadar kötülüğü kaldırır; günah şey istemedikçe yahut silâ-i rahmi kesmeyi dilemedikçe, Cemaat içinden bir adam şöyle dedi: O zaman biz çok duâ ederiz. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): Allah'ın ihsanı çok daha fazladır.[23]

el-Hâkim Ebû Abdullah bu hadisi Sahîhayne dayanarak Müstedrek'inde Ebû Sa’îd el-Hûdri'den rivâyet etmiş ve ona şunu ilâve etmiştir:

“Yahut ona istediğinin karşılığını ahirette verir."

Ebû Hüreyre'den (radıyallahü anh) yapılan rivâyetde peygamber sallallahü aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

“Sizden biriniz acele edip: Duâ ettim de, Duâm kabul edilmedi, demedikçe, onun duâsı kabul edilir."[24]

------------------------

[1] NOT: Bu bölüm el-Ezkâr'ın Arabçasında en sonda olduğu hâlde, yayıncı olarak kitabın ilk bölümüne nakledilmesini faydalı gördük.

[2] Mü’min sûresi: 60.

[3] A’râf: 55

[4] Kuranı Kerîm, Enbiyâ Sürcsi:90.

[5] A’râf Süresi:55.

[6] Nisa Süresi:102.

[7] Buhârî, Müslim, Ebû Dâvud.

[8] Tevbe Süresi: 91.

[9] Tirmizî. Ebû Dâvud. İbn Mâce. Ebû Dâvud'un Sünen'inde İbn Abbâs'dan (radıyallahü anhüma) bunun benzerini hadis olarak rivâyet enik. Bunların hepsinin isnadından za't'vardır. Hafi7 Abdülhak, önceki hadis için demiştir ki, Tirmizî'ye göre Sahîh hadistir. Halbuki güvenilir kaynaklarda bu hadis için Tirmizî'nin Sahîh hadistir sözüne raslanmamaktadır. Ancak bu garib bir hadistir ifadesi vardır.

[10] Ebû Dâvud. Nesâi, el-Yevmü velleyletü. İbnü’s-Sünnî.

[11] Tirmizî. Hâkim. Tirmizî'deki isnadı zayıftır.

[12] Haşir Sûresi:10.

[13] Muhammed Süresi:19.

[14] Kur’âni Kerîm, İbrâhîm Süresi:41.

[15] Nûh Sürcsi:28

[16] Müslim, Ebû Dâvud.

[17] Tirmizî Ebû Dâvud. Buhârî, el-Edebü’l-Müfred. (Tirmizî bu hadisi zayıf kabut etmiştir.)

[18] Tirmizî. (Tirmizî, bu hasen olan Sahîh bir hadisdir, demiştir.)

[19] Tirmizî, Ebû Dâvud. (Tirmizî demiştir ki, bu hasen olan sahih hadisdir.)

[20] Ebû Dâvud, Müslim.

[21] Kur’âni Kerîm, Bakara Süresi:186.

[22] Mü’min Süresi:60

[23] Tirmizî. (Tirmizî demiştir: Bu hasen olan Sahîh bir hadisdir.)

[24] Buhârî-Müslim