Geri

   

 

 

İleri

 

5. Bir Toplum İçinde Oturan Kimsenin hem Kendine hem de Beraberinde Bulunanlara Edeceği Duâlar

769- İbn Ömer'den (radıyallahü anhüma) yapılan rivâyetle o şöyle demiştir:

Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem çok kez arkadaşları için şu duâyı yapmadıkça meclisten kalkmazdı:

"Allahümme'ksim lenâ min haşyetike mâ yehulu beynenâ ve beyne meâsike ve min tâatike mâ tübelliğûnâ bihi cenneteke ve mine'l-yakîni mâ tühevvinü bihî aleynâ mesâibe'd-dünyâ. Allahümme metti'nâ biesmâinâ ve ebsârinâ ve kuvvetinâ mâ ahyeytenâ vec'alhü'l-vârise minnâ. Ve'eal se'renâ alâ men zalemnâ. Vensurnâ alâ men âdâna ve lâ tec'al musibete-nâ fi dîninâ ve lâ tec'ali'd-dünyâ ekbere hemminâ ve lâ meblega ilminâ ve lâ tusellit aleynâ men lâ yerhamhunâ."

"Allah'ım! Bizimle yasakların arasında engel olan Sana saygı korkusundan bize bir pay ve bizi cennete kavuşturacak olan Sana itaatten da bize bir pay ver. Dünya Musibetlerini bize hafifletecek olan bir îman kuvveti bize ver. Allah'ım! Bizi hayata kavuşturduğun kuvvetimizle, gözlerimizle ve kulaklarımızla bizi faydalandır ve bunu bizden geleceklere varis kıl. Bize zulmedenlere karşı intikamımızı al ve bize düşmanlık edenler üzerine bize zafer ver. Musibetimizi dinimiz hakkında yapma. Dünyayı en büyük gayemiz ilmimizin maksadı yapma. Bize acımayanları üzerimize musallat kılma. "[7]