5. Bir Toplum İçinde Oturan Kimsenin hem
Kendine hem de Beraberinde Bulunanlara Edeceği Duâlar
769-
İbn Ömer'den
(radıyallahü anhüma) yapılan rivâyetle o
şöyle demiştir:
“Resûlüllahsallallahü aleyhi ve sellem çok kez
arkadaşları için şu duâyı yapmadıkça meclisten kalkmazdı:
"Allahümme'ksim lenâ min haşyetike mâ yehulu
beynenâ ve beyne meâsike ve min tâatike mâ tübelliğûnâ bihi cenneteke ve
mine'l-yakîni mâ tühevvinü bihî aleynâ mesâibe'd-dünyâ. Allahümme
metti'nâ biesmâinâ ve ebsârinâ ve kuvvetinâ mâ ahyeytenâ vec'alhü'l-vârise
minnâ. Ve'eal se'renâ alâ men zalemnâ. Vensurnâ alâ men âdâna ve lâ
tec'al musibete-nâ fi dîninâ ve lâ tec'ali'd-dünyâ ekbere hemminâ ve lâ
meblega ilminâ ve lâ tusellit aleynâ men lâ yerhamhunâ."
"Allah'ım! Bizimle yasakların arasında engel olan
Sana saygı korkusundan bize bir pay ve bizi cennete kavuşturacak olan
Sana itaatten da bize bir pay ver. Dünya Musibetlerini bize hafifletecek
olan bir îman kuvveti bize ver. Allah'ım! Bizi hayata kavuşturduğun
kuvvetimizle, gözlerimizle ve kulaklarımızla bizi faydalandır ve bunu
bizden geleceklere varis kıl. Bize zulmedenlere karşı intikamımızı al ve
bize düşmanlık edenler üzerine bize zafer ver. Musibetimizi dinimiz
hakkında yapma. Dünyayı en büyük gayemiz ilmimizin maksadı yapma. Bize
acımayanları üzerimize musallat kılma. "[7]