|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
9. Allah Yolunda Yaralanana Sabır ve Kuvvet Göstermek ve Aldığı Yaradan Dolayı Kazandığı Sevabla ve Ulaşacağı Şehidlik Derecesi İle Onu Müjdelemek ve Bunun Sevincini Göstermek ve Bunda Bize Bir Zarar Olmayıp Asıl Arzu ve İsteğimizin Bu Olduğunu Belirtmek Müstehabdır. Allahü teâlâ şöyle buyurmuştur: “Sen, Allah yolunda öldürülenleri ölü kimseler sanma. Gerçekte onlar Rableri. yanında dindirler, rızıklandırılırlar. Allah'ın kendilerine verdiği ihsandan dolayı sevinçlidirler. Arkalarından gelip de kendilerine yetişemeyen (mücahidler) için, onlara bir korku yoktur ve mahzun da olmayacaklardır diye (mücahid kardeşlerinin haline) sevinirler. Şehidler, Allah'dan bir nimet ve kerametle (kendileri için de) sevinirler. Muhakkak ki Allah, müminlerin mükâfatını zayi etmez. Kendilerine yara isabeı ettikten sonra Allah'ın ve Peygamberin davetine icabet edenler, böylece (görevlerini) güzel bir şekilde yapanlar ve (Allah ile Peygamberine muhalefet etmekten) korkanlar için büyük bir mükâfat 'vardır. Onlar o kimselerdir ki, insanlar onlara: “Düşmanlar size karşı (savaşmak için) toplamdılar, onlardan korkun, diye haber verince, bu onların îmanını artırmış ve: Allah bize kâfidir, O ne güzel bir vekildir, demişlerdi. Sonra kendilerine bir keder dokunmadan Allah'dan bir nimet ve bir kazançla (Bedir savaşından) döndüler. Böylece Allah'ın rızasına uymuş oldular. Allah büyük bir lütuf ve ihsan sahibidir."[26] 530- Enes'den (radıyallahü anh) rivâyete göre Bi'ri Maûne olayında okuyucu Hâfızlar kâfirler tarafından pusuya düşürüldüler ve onları öldürdüler. Kâfirlerden bir adam, Enes'in dayısı olan Haram ibn Milhanı okla vurdu da onu deldi geçti. Bunun üzerine Haram şöyle dedi: Allahü Ekber! Kabe'nin Rabbine and olsun, ben (şehid olup) kurtuldum."[27] |
