Geri

   

 

 

İleri

 

33. Bir Mezar Başında Çırpınarak Ağlayan Ziyaretçiyi Bir Kimsenin, Onu Engellemesi, Sabrı Tavsiye Etmesi Ve Yine Dine Aykırı Şeylerden Alıkoyması.

444- Enes'den (radıyallahü anh) rivâyet edildiğine göre, şöyle anlatmıştır:

Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem, bir mezar yanında ağlamakta olan bir kadına rasgeldi. (Ona), Allah'dan kork ve Sabret, dedi”[98]

445- İbn Hasâsiye diye tanınan Beşir ibn Ma'bed'den (radıyallahü anh) hasen bir isnadla rivâyet edildiğine göre, şöyle anlatmıştır:

"Ben, Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem ile yürürken bir de baktı ki, adamın biri, mezarlar arasında ayakkabılarıyla dolaşıyor, Hazreti Peygamber ona şöyle dedi: Ey Sibtiyyeteyn (adındaki lüks ayakkabılar) sahibi, ayakkabılarını (çıkarıp) bırak; (çünkü orası öğünme ve kibirlenme yeri değildir.)"[99]

(Mezhebimizde, (Hanefilerde) ayakkabılarla mezarlıklarda gezmek yasak değildir, buradaki yasaklık, ya ayakkabılardaki pislikten, ya da kibir ve azamet belirtisi taşıyan gösterişli ayakkabılardan dolayıdır. Mezar ziyareti, insana tevazu ve mahviyeti yaşatmayınca, mezar ziyaretindeki maksat elde edilememiş demektir. -Mütercim-)

İyiliği emretmek ve kötülükten alıkoymak işinin farz olduğu üzerinde imâmların ittifakı vardır. Bunların delilleri, Kur’ânda ve Hadislerde herkes tarafından bilinmektedir. En doğrusunu Allah bilir.