SAYFA 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034

TR AR TR/AR

10. Hasta Kimse, Akıbetinden Korkunca, Onun Korkusunu Gidermek ve Rabbına Karşı Zannını Güzel Yapmak İçin Ona Güzel İş ve Hallerinin Söylenerek Övülmesi

377- İbn Abbâs'dan (radıyallahü anhüma) rivâyet edildiğine göre, Hazreti Ömer sû'i kasde uğrayıp yaralanınca, kendisi ondan korkuyu gidermeğe çalışarak ona şöyle demişti:

Ey Mü’minlerin emiri! Bütün bunlar (Allah'a hesab verme korkusu yerinde) değil. Gerçekten sen, Allah'ın Resûlüne (sallallahü aleyhi ve sellem) arkadaşlık ettin; ve onunla arkadaşlığı güzel yaptın. Sonra Peygamber senden razı olarak ayrıldı. Sonra Ebû Bekir'e arkadaşlık ettin ve onunla arkadaşlığı güzel yaptın. Sonra o, senden razı olarak ayrıldı. Sonra müslümanlarla arkadaşlık ettin ve onlarla arkadaşlığı güzel yaptın. Eğer sen onlardan (ölür de) ayrıhrsan, muhakkak onlar senden razı olarak onlardan ayrılırsın.

Böylece ravi hadisin tamamım anlattı. Hazreti Ömer (radıyallahü anh) da, İbn Abbâs’ın şu sözlerine cevaben: Bu anlattığın hâl, yüce Allah tarafındandır.[26]

378- İbn Şümâse'den rivâyet ettiğimize göre şöyle anlatmıştır: Amr ibn’l-Âs, ölümüne yakın bir zamanda devamlı ağlarken biz onun yanında bulunduk. Başını duvara doğru çevirmişti. Oğlu şöyle demeğe başladı: Babacığım, Resûlüllah sallallahu aleyhi ve sellem sana şöyle müjde vermedi mi? Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem seni şu şekilde müjdelemedi mi? Bunun üzerine babası yüzünü çevirip şöyle dedi: Bizim en faziletli saydığımız şey "Lâ İlahe İllallah ve enne Muhammeden Resûlüllah (Allah'dan başka ilâh yoktur ve Muhammed Allah'ın Resûlüdür) sözünden ibarettir ve buna şahidlik etmektir. Sonra ravi hadisin tamamını anlattı.[27]

379- Kasım ibn Muhammed ibn Ebi Bekir (radıyallahü anhüm)den rivâyet edildiğine göre, Hazret-i Âişe (radıyallahü anha) hastalandı. İbn Abbâs (radıyallahü anhüma) gelip dedi ki: Ey Mü’minlerin annesi! Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem ile Ebû Bekir'in (radıyallahü anh) yanlarına (en şerefli yere) varıyorsun.

Bunu, yine Buhârî, İbn Ebî Müleyke'nin rivâyetinden şöyle anlatmıştır: Hazret-i Âişe ölüm döşeğinde iken, İbn Abbâs onun ziyaretine girmek için izin istemesi üzerine, Hazret-i Âişe buyurdu: Korkarım ki, gelir de beni över. Hazret-i Âişe'ye: O, müslümanların ileri gelenlerinden Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'in amcazadesidir, denildi. Hazret-i Âişe: Ona izin verin gelsin, dedi. İbn Abbâs (yanına varınca) sordu:

- Kendini nasıl buluyorsun? Cevab verdi:

- Eğer müttakî isem, hayır üzereyim. İbn Abbâs:

- İnşâallah hayır üzeresin: Sen Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'in zevcesisin ve senden başka bakire ile deevlenmemiştir ve (uğradığın iftiradan dolayı) Allah'dan beraatın nazil olmuştur, dedi.[28]