4. Toplantıdan Kalkarken Okunacak duâlar

767- Ebû Hüreyre'den yapılan rivâyetde demiştir ki, Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"Kim bir mecliste oturur da orada çok boş söz söylerse, sonra o meclisten kalkmadan önce şöyle derse, muhakkak o meclisinde olan günahları bağışlanır:

"Sübhânekellâhümme ve bihamdike. Eşhedû en la ilâhe illâ ente. Estağfiruke ve etûbü ileyke."

"Allah'ım, Sana hamd ederek Seni noksanlıklardan tenzih ederim. Senden başka İlâh olmadığına şahidlik ederim. Senden mağfiret dilerim ve Sana tevbe ederim."

768- Ebû Berze'den (radıyallahü anh) rivâyet edilmiştir. Onun ismi Nadle'dir. O önceki hadisi şöyle anlatmıştır:

"Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem meclisten kalkmak istediği zaman işin sonunda şöyle derdi:

(Allah'ım, Sana hamd ederek Seni noksanlıklardan tenzih ederim. Senden başka ilâh olmadığına şahidlik ederim. Senden mağfiret dilerim ve Sana tevbe ederim. Bunun üzerine bir adam dedi: Yâ Resûlellah, sen bir söz söylüyorsun ki, geçmişte onu söylememiştin. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): Bu, mecliste olanlara bir keffarettir, buyurdu.

Hilyetü'l-Evliya kitabında Hazreti Ali'den (radıyallahü anh) yapılan rivâyetde şöyle demiştir: Tam bir ölçekle ölçmeyi (çok sevab almayı) kim seviyorsa, meclisinin sonunda yahut kalkacağı zaman şöyle desin:

"Sübhâne rabbike rabbi'l-izzeti amma yesifûn veselâmün ale'l-mürselîn ve'l-hamdü lillâhi rabbi’l-âlemin."

"İzzet sahibi olan senin Rabbın (müşriklerin yaptıkları uygunsuz) vasıflanmalar dan münezzehtir. Peygamberlere selâm olsun. Hamd, alemlerin Rabbine mahsustur.).

٤- باب ما يقولُه عندَ القِيام مِنَ المجلسِ

٧٦٧- روينا في كتاب الترمذي وغيره، عن أبي هُريرة رضي اللّه عنه قال‏: قال رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم‏:

‏"‏مَنْ جَلَسَ فِي مَجْلِسٍ فَكَثُرَ فِيهِ لغَطُهُ فَقالَ قَبْلَ أنْ يَقُومَ مِنْ مَجْلِسِهِ ذلكَ‏: سُبْحانَكَ

اللّهمَّ وبِحَمْدِكَ، أشْهَدُ أنْ لا إِلهَ إِلاَّ أنْتَ أسْتَغْفِرُكَ وأتُوبُ إِلَيْكَ، إِلاَّ غُفِرَ لَهُ ما كَانَ في مَجْلِسِهِ ذلكَ‏"‏

قال الترمذي‏: حديث حسن صحيح‏.‏ (٥)

٧٦٨- وروينا في سنن أبي داود وغيره، عن أبي برزةَ رضي اللّه عنه ـ واسمه نضلة ـ قال‏: كأن رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم يقول بأخَرَةٍ إذا أراد أن يقوم من المجلس‏: سُبْحانَكَ

اللّهمَّ وبِحَمْدِكَ، أشْهَدُ أنْ لا إِلهَ إِلاَّ أنْتَ، أسْتَغْفِرُكَ وأتُوبُ إِلَيْكَ، فقال رجل‏: يا رسول اللّه‏!‏ إنك لتقول قولاً ما كنتَ تقولُه فيما مضى، قال‏: ذلكَ كَفَّارَةٌ لِمَا يَكُونُ في المَجْلِسِ‏"‏

ورواه الحاكم في المستدرك من رواية عائشة رضي اللّه عنها وقال‏: صحيح الإِسناد‏.‏

قلت‏: قوله بأَخَرة، وهو بهمزة مقصورة مفتوحة وبفتح الخاء، ومعناه‏: في آخر الأمر‏.‏‏

٣/٧٦٠ وروينا في حلية الأولياء، عن عليّ رضي اللّه عنه قال‏: مَن أحبّ أن يكتالَ بالمكيال الأوفى فليقلْ في آخر مجلسه أو حين يقول‏: سبحانَ ربِّك ربّ العزّة عمّا يَصفون، وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ للّه رب العالمين‏.‏‏ (٧)