19. Resûlullah sallallahü aleyhi ve sellem'in Kabrini Ziyaret ve Huzrunda Yapılacak duâlar

Bil ki, Hac yapan kimsenin, Resûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem'i ziyaret etmesi gerekir, ister yolu istikâmetinde olsun, ister olmasın. Çünkü Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'i ziyaret etmek, Allah'ın rızasına uygun olarak yapılan işlerin en önemlilerinden ve en kazançlı olanlarındandır. İstenen şeylerin de en faziletlilerindendir. Ziyarete yöneldiği zaman, yol esnasında Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem üzerine çok salât getirir. Gözü Medine'nin ağaç ve Harem bölgesine ulaştığı ve şehir tanındığı zaman, Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem üzerine "salât ve selâmı" çoğaltır.-Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'i ziyaretten dolayı Allah’dan sevab ister ve bu sebeble dünya ve ahirette kendisini mutlu diler Şöyle der:

"Allah'ım rahmet kapılarını bana aç ve Peygamberin sallallahü aleyhi ve sellem'i ziyaretten dolayı, velî kullarına ve Sana itaatkâr olanlara verdiğin rızıkla beni rızıklandır. Beni bağışla, bana merhamet et, ey dilekte bulunulanların en hayırlısı!.."

Mescide gireceği zaman, diğer mescidlere girerken söylenenleri söylemek müstehab olur. Kitabın başında bunu söylemiştik. Mescid içinde iki rekât "Tahiyyatü'l-Mescid = Mescide hürmet" namazı kılınca Peygamberin mükerrem kabrine gider. Kabri şerifirl duvarından üç metre kadar uzağında yüzü ona dönük ve arkası kıbleye doğru dönük olarak durur ve sesini yükseltmeyerek orta bir sesle selâm verir ve şöyle söyler:

"Sana selâm olsun ey Allah'ın Resûlü, sana selâm olsun ey Allah'ın yaratıkları içinden Allah'ın seçkini, sana selâm olsun ey Allah'ın mahbubu, sana selam olsun ey peygamberlerin efendisi ve Resûllerin sonuncusu, sana ve ailene, ashâbına ve ehli beytine, peygamberlere ve diğer salih kimselere selâm olsun.

Ben şahidlik ediyorum ki, elçiliği tebliğ ettin, emaneti yerine getirdin ve ümmete öğüt verdin. Bize doğru yolu gösterdiğin için Allah bir peygambere verdiği sevabdan daha üstünü ile seni mükâfatlandırsın."

Eğer bu ziyareti yapan bir kimse, Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'e selâm tavsiyesinde bulunmuşsa, ziyaretçi şöyle der:

“Ey Allah'ın Resûlü, falan oğlu falandan sana selâm olsun."

Sonra biraz geri çekilerek bir miktar sağa doğru gider. Ebû Bekire (radıyallahu anh) selâm verir. Sonra Ömer'e (radıyallahü anh) selâm vermek için biraz daha geri çekilir. Sonra Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'in yüzü karşısında olacak şekilde ilk durduğu yere döner de kendisi için peygaberi vesile edinir. Peygamberin yüksek makam ve faziletine dayanarak Allah'dan mağfiret ister." Noksanlıklardan münezzeh olan yüce Rabbine yönelerek peygamberin şefaatçi olmasını ister. Hem kendisine, hem de ana-babasına, arkadaşlarına, dostlarına, kendisine iyilik edenlere ve diğer müslümanlara duâ eder. Bu şerefli yeri ganimet sayarak duâyı çoğaltmaya gayret gösterir. Allahü teâlâya hamd eder, onu tesbihle yüceltir, tekbir ve tehlil getirir. Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'e Salât getirir ve bunların her birini çok yapar. Sonra Kabri Şerif ile Minber arasındaki "Ravza" mahalline gelir, orada Duâyı çok yapar.

506- Ebû Hüreyre'den (radıyallahu anh) rivâyet edildiğine göre demiştir ki, Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“Benim kabrim ile minberin arasında cennet bahçelerinden bir bahçe vardır. "

Medine'den çıkıp yolcu olmayı istediği zaman, iki rekât namaz kılmakla Mescide veda etmesi ve istediği Duâyı yapması müstehab olur. Sonra Kabri şerife gider ve ilk verdiği selâm gibi selâm verir ve duâyı tekrar eder. Böylece Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'e veda eder ve şöyle söyler:

"Allah'ım! Bu ziyareti, Resûlünün Haremini ziyaretin sonu yapma ve beni iki Harem'e (Mekke ve Medine'nin Harem bölgelerine) senin ihsan ve ikramın ile kolay bir yolla tekrar dönmeye beni muvaffak et. Dünya ve âhirette bana afv ve afiyeti rızık olarak ver ve güven içinde selâmet üzre manevî kazançlarla bizi vatanlarımıza döndür."

İşte bu zikirler, hac zikirlerinden Allah'ın toplanmasını bana muvaffak kıldıklarıdır. Her ne kadar bu kitabın hacmine nisbetle duâlardan bazıları uzun ise de, bu konuda topladıklarımıza nisbetle kısa sayılırlar. Kerîm olan Allah'dan, bizi kendisine itaate muvaffak kılmasını ve bizimle kardeşlerimizi Cennetinde bir araya toplamasını diliyoruz.

Ben "Menasik" kitabında bu zikirlerle ilgili konulan ek ve ilâvelerle genişçe açıkladım. En doğrusunu Allah bilir. Hamd, nimet, başarı vermek ve koruma O'na mahsustur.

Utbî'den rivâyete göre, şöyle demiştir:

“Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'in kabri yanında oturuyordum. Bir Arabî geldi ve dedi: Esselâ-mu Aleyke ya Resûlellah! Allah'ın şöyle buyurduğunu dinledim:" "Eğer o günahkârlar, nefislerine zulmettikleri zaman sana gelseler de günahlarına Allah'dan mağfiret diîeseler, Peygamber de onlar için afv dileseydi, elbette Allah'ı çok tevbe kabul edici, çok esirgeyici bulacaklardı."

İşte ben günahlarımdan tevbe ederek sana geldim, Rabbim'den senin şefaatini diliyorum. Sonra şu şiiri okudu:

Ey yeryüzünün düzlüğünde kemikleri gömülenlerin en hayırlısı!...

O kemiklerin pak ve hoşluğundan bütün yeryüzü ve tepeler pâk ve hoş olmuştur.

İçinde bulunduğun kabre benim nefsim feda olsun... İffet de oradadır, cömertlikde oradadır, kerem de...

Sonra A'rabî dönüp gitti. Gözlerime uyku çöktü de rüyada Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'i gördüm, Bana dedi:

“Ey Utbî! O A'rabî'ye yetiş de ona müjde ver ki, Allahü teâlâ kendisini bağışlamıştır."

١٩- فصل‏: في زيارة قبر رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم وأذكارها‏.‏

اعلم أنه ينبغي لكل من حجّ أن يتوجه إلى زيارة رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم، سواء كان ذلك طريقه أو لم يكن، فإن زيارته صلى اللّه عليه وسلم من أهمّ القربات وأربح المساعي (٣٢)

وأفضل الطلبات، فإذا توجَّه للزيارة أكثرَ من الصلاة عليه صلى اللّه عليه وسلم في طريقه، فإذا وقعَ بصرُه على أشجار المدينة وحَرمِها وما يَعرفُ بها زاد من الصلاة والتسليم عليه صلى اللّه عليه وسلم، وسألَ اللّه تعالى أن ينفعَه بزيارته صلى اللّه عليه وسلم، وأن يُسعدَه بها في الدارين، وليقلْ‏:

اللّهمَّ افْتَحْ عَليَّ أبْوَابَ رَحْمَتِكَ وَارْزُقْنِي في زِيارَةِ قَبْرِ نَبِيِّكَ صلى اللّه عليه وسلم ما رزقْتَهُ أوْلِياءَكَ وأهْلَ طَاعَتِكَ واغْفِرْ لي وارْحمنِي يا خَيْرَ مَسْؤُول‏.‏ وإذا أراد دخول المسجد استحبّ أن يقولَ ما يقوله عند دخول باقي المساجد، وقد قدّمناه في أول الكتاب، فإذا صلّى تحية المسجد أتى القبر الكريم فاستقبله واستدبر القبلة على نحو أربع أذرع من جدار القبر، وسلَّم مقتصداً لا يرفع صوته، فيقول ‏قال‏:‏

‏”‏‏السَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسُولَ اللّه‏!‏ السَّلامُ عَلَيْكَ يا خِيرَةَ اللّه مِنْ خَلْقِهِ‏!‏ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللّه‏!‏ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدِ المُرْسَلِينَ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ‏!‏ السَّلامُ عَلَيْكَ وَعلى آلِكَ وأصْحابِكَ وأهْلِ بَيْتِكَ وَعَلى النَّبيِّينَ وَسائِرِ الصَّالِحِينَ؛ أشْهَدُ أنَّكَ بَلَّغْتَ الرِّسالَةَ، وأدَّيْتَ الأمانَةَ، وَنَصَحْتَ الأُمَّةَ، فَجَزَاكَ اللّه عَنَّا أفْضَلَ مَا جَزَى رَسُولاً عَنْ أُمَّتِهِ‏"‏ (٣٣)

وإن كان قد أوصاه أحدٌ بالسَّلام على رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم قال‏: السَّلام عليك يا رسولَ اللّه من فلان بن فلان‏!‏ ثم يتأخرَ قدر ذراع إلى جهة يمينه فيُسلِّم على أبي بكر، ثم يتأخرُ ذراعاً آخرَ للسلام على عُمر رضي اللّه عنهما، ثم يرجعُ إلى موقفه الأول قُبالة وجهِ رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم فيتوسلُ به في حقّ نفسه، ويتشفعُ به إلى ربه سبحانه وتعالى، ويدعو لنفسه ولوالديه وأصحابه وأحبابه ومَن أحسنَ إليه وسائر المسلمين، وأن يَجتهدَ في إكثار الدعاء، ويغتنم هذا الموقف الشريف ويحمد اللّه تعالى ويُسبِّحه ويكبِّره ويُهللّه ويُصلِّي على رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم ويُكثر من كل ذلك، ثم يأتي الروضةَ بين القبر والمنبر، فيُكثر من الدعاء فيها‏.‏

٥٠٦- فقد روينا في صحيحي البخاري ومسلم، عن أبي هريرة رضي اللّه عنه، عن رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم قال‏:

"‏ما بَيْنَ قبري وَمِنْبَرِي رَوْضَةٌ مِنْ رِياضِ الجَنَّةِ‏"‏‏.‏ (٣٤)

وإذا أراد الخروج من المدينة والسفرَ استحبّ أن يُودِّع المسجد بركعتين، ويدعو بما أحبّ، ثم يأتي القبر فيُسلّم كما سلَّم أوّلاً، ويُعيد الدعاء، ويُودّع النبيّ صلى اللّه عليه وسلم ويقول ‏قال‏:‏

‏”‏‏اللّهمَّ لا تَجْعَلْ هَذَا آخِرَ العَهْدِ بِحَرَمِ رَسُولِكَ، وَيَسِّرْ لي العَوْدَ إِلى الحَرَمَيْنِ سَبِيلاً سَهْلَةً بِمَنِّكَ وَفَضْلِكَ، وَارْزقْنِي العَفْوَ والعَافِيةَ في الدُّنْيا والآخِرَةِ، وَرُدَّنا سالِمِينَ غانِمِينَ إلى أوْطانِنا آمِنِينَ

فهذا آخرُ ما وفّقني اللّه بجمعه من أذكار الحجّ‏.‏ وهي وإن كان فيها بعض الطول بالنسبة إلى هذا الكتاب فهي مختصرة بالنسبة إلى ما نحفظه فيه، واللّه الكريم نسأل أن يوفِّقنا لطاعته، وأن يجمعَ بيننا وبين إخواننا في دار كرامته‏.‏

وقد أوضحت في كتاب المناسك ما يتعلَّق بهذه الأذكار من التتمّات والفروع الزائدات، واللّه أعلم بالصواب، وله الحمد والنعمة والتوفيق والعصمة‏.‏

وعن العُتْبيّ‏ (٣٥) ‏قال‏: كنتُ جالساً عند قبر النبيّ صلى اللّه عليه وسلم فجاء أعرابيٌّ

فقال‏: السلام عليك يا رسول اللّه‏!‏ سمعتُ اللّه تعالى يقول‏:

{‏وَلَوْ أنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أنْفُسَهُمْ جَاؤُوكَ فاسْتَغْفَرُوا اللّه واسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لوَجَدُوا اللّه تَوَّاباً رَحِيماً‏} ‏‏[‏النساء‏: ‏٦٤‏]‏ وقد جئتُك مستغفراً من ذنبي، مستشفعاً بك إلى ربي، ثم أنشأ يقول‏:

يا خيرَ مَنْ دُفنتْ بالقاع أعظُمُه * فطابَ من طيبهنَّ القَاعُ والأكمُ

نفسي الفداءُ لقبرٍ أنتَ ساكنُهُ * فيه العفافُ وفيه الجودُ والكرَمُ

قال‏: ثم انصرفَ، فحملتني عيناي فرأيت النبيَّ صلى اللّه عليه وسلم في النوم فقال لي‏: يا عُتْبيّ، الحقِ الأعرابيَّ فبشِّره بأن اللّه تعالى قد غفر له‏.‏