9. Evden Çıkarken Okunacak duâlar

53- (Adı Hind olan müminlerin annesi) Ümmü Seleme'den (radıyallahü anha) rivâyet edilmiştir:

"Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem evinden çıktığı zaman şöyle derdi:

(Allah'ın ismiyle (çıkarım), Allah'a tevekkül ettim. Allah'ım sığınırım Sana, hakdan sapmamdan yahut saptırılmamdan, ayağımın kaymasından yahut kaydırılmasından, zulmetmemden yahut zulmedilmemden, bilmememden yahut bana bilgisizlik isnad edilmekten."

Ebû Dâvud'un rivâyetinde, (Ümmü Seleme radıyallahü anha'dan Hadîsi şerifin başı şöyle) nakledilir:

“Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem benim evimden her çıkışında, gözünü göğe doğru kaldırıp duâ ederdi:

Allah'ım, ben Sana sığınırım...." Başkasının rivâyetinde de:

“Evinden çıktığı zaman şu duâyı edirdi...." şeklinde başlayarak anlatılan duâyı yapardı. En doğrusunu Allah bilir.

54- Enes'den (radıyallahü anh) rivâyet edildiğine göre, demiştir ki, Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

"Kim evinden çıktığı zaman:

(Allah'a tevekkül edip Allah'ın ismiyle çıkarım. İbâdete güç yetirmek ve günahlardan korunmak ancak Allah'ın kuvvet ve kudreti iledir), derse; (Melek tarafından) ona şöyle söylenir: Her kederden emin kılındın, muhafaza altına alındın ve doğru yola iletildin. Ayrıca şeytanlar ondan uzaklaşır."

Ebû Dâvud da rivâyetinde şunu ilâve etmiştir:

“Bir şeytan diğer şeytana der ki: Hidâyete iletilen, her kederden emin kılınan ve muhafaza altına alman bir adamla nasıl uğraşacaksın (onu nasıl kaydıracaksın)?"

55- Ebû Hüreyre'den (radıyallahü anh) rivâyet edildiğine göre demiştir ki peygamber sallallahü aleyhi ve sellem evinden çıktığı zaman şöyle buyururdu:

(Allah'ın ismiyle (çıkıyorum), tevekkül Allah'adır. İbâdete güç yetirmek ve günahlardan korunmak ancak Allah'ın kudret ve kuvveti iledir"

٩- باب ما يقول حال خروجِهِ من بيتِه

٥٣- روينا عن أُمِّ سلمة رضي اللّه عنها، واسمها هند‏: ‏أن النبيّ صلى اللّه عليه وسلم كان إذا خرج من بيته قال‏:

‏"‏باسْمِ اللّه تَوَكَّلْتُ على اللّه،

اللّهمَّ إني أَعُوذُ بِكَ أنْ أضِلَّ أَوْ أُضَلَّ، أوْ أزِلَّ أَوْ أُزَلَّ، أَوْ أظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ، أوْ أجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عليَّ‏"‏ حديث صحيح رواه أبو داود والترمذي والنسائي وابن ماجه‏.‏

قال الترمذي‏: حديث صحيح‏.‏ هكذا في رواية أبي داود

‏"‏أنْ أضِلَّ أَوْ أُضَلَّ، أَوْ أزِلَّ أَوْ أُزَلَّ‏"‏ وكذا الباقي بلفظ التوحيد‏.‏

وفي رواية الترمذي

"‏أعُوذُ بِكَ مِنْ أنْ نَزِلّ‏"‏ وكذَلِكَ نَضِلَّ ونَظْلِمَ ونَجْهَلَ، بلفظ الجمع‏.‏

وفي رواية أبي داود‏: ما خرج رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم من بيتي إلا رفع طرفه إلى السماء

فقال‏:

"‏اللّهمَّ إني أعُوذُ بِكَ‏"‏‏.‏

وفي رواية غيره‏: كان إذا خرج من بيته قال‏.‏ كما ذكرناه‏.‏ واللّه أعلم‏.‏ (٦٨)

٥٤- وروينا في سنن أبي داود والترمذي والنسائي وغيرهم، عن أنس رضي اللّه عنه قال‏: قال رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم‏:

‏‏"‏مَنْ قالَ ـ يعني إذا خرج من بيته ـ باسْمِ اللّه، تَوَكَّلْتُ على اللّه، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ باللّه، يُقالُ لَهُ‏: كُفِيتَ وَوُقِيتَ وَهُدِيتَ، وتَنَحَّى عَنْهُ الشَّيْطانُ‏"‏

قال الترمذي‏: حديث حسن‏.‏ زاد أبو داود في روايته ‏"‏فيقول ـ يعني الشيطان لشيطان آخر ـ كَيْفَ لَكَ بِرَجُلٍ قَدْ هُدِيَ وكُفِيَ وَوُقِيَ‏؟‏‏"‏ (٦٩) ) ‏الترمذي‏ (‏٣٤٢٢‏) ‏وقال‏: حسن غريب لا نعرفه إلا من هذا الوجه، وأبو داود‏ (‏٥٠٩٥‏)‏، وقال الحافظ ابن حجر‏: رجاله رجال الصحيح‏.‏‏))

٥٥- وروينا في كتابي ابن ماجه وابن السني عن أبي هريرة رضي اللّه عنه‏: أن النبيّ صلى اللّه عليه وسلم كان إذا خرج من منزله قال‏:

‏"‏بِسْمِ اللّه، التُّكْلانُ على اللّه، لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ باللّه‏ (٧٠) ) ‏ابن ماجه‏ (‏٣٨٨٥‏)‏، وابن السني‏ (‏١٧٦‏)‏، وهو حديث حسن لشواهده‏))