|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
53 KURBAN Kurban gününde, zengin, yerli, müslümaıı ve hür olan herkese, kendisi ve küçük çocukları için kurban kesmek vaciptir. Her birisi için bir koyun kurban keser veya bir deve yahut bir sığırı yedi kişi için kurban eder. Fakir ve misafir bir kimseye kurban düşmez. Kurbanın vakti: Bayram gününün fecri ile başlar, ancak imam bayram namazını kıldırmadıkça şehirlilere kurbanın kesilmesi caiz değildir. (Bayram namazı kılınan yerler hepsi bu hükme dâhildir.) Köylülere (bayram namazı kılınmayan yerlere) gelince onlar fecirden itibaren kesebilirler. Kurban üç günde caizdir: Bayram ve ondan iki gün sonrası (Bayramın birinci, ikinci ve üçüncü günüdür. Birinci günü efdaldir.) İkisi veya bir gözü kör, mezbahaya gidecek durumda olmayan topal ve çok zayıf hayvan kurban olamaz. Kulağı ye kuyruğu kesik ve kulağının çoğu kesik bulunan hayvan kurban edilmesi kâfi gelmez. Eğer kulak veya kuyruğun çoğu kalmışsa kurban edilmesi caizdir. Boynuzsuz, burulmuş, derisi uyuzlu ve yaylanmasına halel getirmeyecek şekilde deli bulunan hayvanın kurban edilmesi caiz olur. Deve, sığır ve koyun cinslerinden kesilen kurbanda «Senyi» ve daha fazla yaşlı olanı kâfidir. Ancak koyunda (cüsseli ise) altı aylığı da kâfi gelir. Kesen kurbanın etini yer, zengin ve fakirlere yedirir, birazını da zahire yapabilir. Sadakaya verilen miktarın üçte birinden az olmaması müstehaptır. Kurbanın derisini sadaka olarak verir veya evde kullanmak için ondan bir âlet yapar. Kurban sahibi eğer kesmeyi güzelce biliyorsa kurbanını kendi eliyle kesmesi daha efdaldir. Kurban kitaplı bir kâfir keserse mekruh olur. İki kişi yanılarak birisi diğerinin kurbanını keserse, her ikisi için de kâfi gelir ve yekdiğerine karşı zâminde değildir. |
