Geri

   

 

 

İleri

 

23 LAKÎT

Lakît: Ehli tarafından nafakasından korkularak terkedilen çocuk. Lakit hürdür. Nafakası hazineye aittir.

Onu alan kişinin elinden, hiç bir kimse alamaz. Eğer birisi «Oğlumdur» diye iddia ederse sözü kabul olunur. Kendisine teslim edilir. Eğer iki kişi bu iddiada ise, fakat birisi bedenindeki bir alâmeti söylerse buna verilir.

Çocuk, müslümanların bir şehrinde veya bir köyünde bulunduğu halde bir zımmî, «oğlumdur» diye iddia ederse nesebi sabit olur, fakat kendisi müslüman diyarında bulunduğu için müslümandır. Eğer zımmîlerin köyünde, Havra’da veya kilisede bulunursa, zımmî sayılır.

Birisi «Lakît benim kölemdir» diye iddia ederse iddiası kabul olunmaz. Eğer bir köle «Oğlumdur» diye iddia ederse nesebi sabit olur, fakat hürdür. Eğer lakîtle bağlı bir mal üzerinde bulunursa o mal onundur.

Mültekit (çocuğu bulan) in lakîti evlendirmesi ve malında tasarruf etmesi caiz olamaz. Çünkü velisi değildir.

Lakîte yapılan hibeleri onun için kabullenmesi, lakîti sanata vermesi ve ücretle çalıştırması caiz olur.