|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
8 BORCUN (ALACAĞIN) ZEKÂTI Alacaklar üç türlüdür : 1) Sağlam alacak. 2) Orta alacak. 3) Zayıf alacak. 1) Sağlam alacak, iflâs etmiş olsa bile (borcunu) inkâr etmeyen veya inkâr etse bile borçluluğuna dair (şahit, senet gibi) vesika bulunan bir kimseye satılmış malın ya da verilmiş borç paranın karşılığı'dır. Bunların zekâtı, alacak ile satılmış malın karşılığı alındığında verilir. Hükmü : a. Böylesine alacakların hükmü, (borçluda kaldığı) bütün senelerin zekâtını vermektir. b. (Alacağın üzerinden geçmesi şart olan) müddeti alacaklının nisap miktarı mala sahip olduğu andan başlar, (yoksa parayı) borçludan aldığı vakitten değil. (Böyle bir alacak zekâtının) verilmesinin gerekliliği (borcun) kırk dirhem (lik kısmının) alınması (zamanına) kadar tehir edilir. (Kırk dirhem alındığında) bunun için (zekât olarak) bir dirhem (veya bir lira) verilir. (Alacağın verilen kısmı kırk dirhemin üstünde ise (bunun zekâtı yekûnunun) kırkta biri hesap edilerek verilir. 2) Orta borç, satılmış olan eski elbise, hizmetçi köle, oturulan ev (damızlık hayvan) ve benzeri gibi, kişinin başlıca ihtiyaçları ile ilgili ve (aslında) ticaret malı olmıyan şeylerin bedelidir. Böyle bir alacağın hükmü nisabı dolduracak kadarı (borçludan alınmadıkça bunun için) zekât vermenin gerekmemesidir. (Bu alacağın üzerinden geçmesi gereken yıl adı gesatıldığı andan itibaren başlamak üzere hesap edilir. 3) Zayıf borç; mihır, vasiyet, diyet gibi mal olmıyan şeylerin karşılığıdır (1). (Böyle bir alacağın) hükmü nisabı dolduracak kadar kısmı (verecek kimseden) alınıp (bu andan itibaren) üzerinden bir yıl geçmedikçe bunun için zekât vermenin gerekmemesidir. |
