Ebû Necîc Irbâd b. Sâriye (radıyallahü anh)'dan:

"Rasûlüllah bize öyle bir va'z verdi ki, va'zdan kalbler titredi, gözler yaşardı. Biz de dedik ki:

Ya Rasûlallah, bu ayrılık va'zı gibi. O halde bize vasiyette bulun.

Rasûlüllah şöyle buyurdu:

Size takvayı (Allah’a'dan korkmayı), üzerinize emir olan kimse köle bile olsa sözünü dinleyip itaat etmeyi vasiyyet ederim.

Çünkü ömrü olanlar birçok ihtilâflar görecektir.

O zaman sünnetime ve hidayet üzere olan Râşid halifelerin sünnetine sarılınız. Sünnetlere dişlerinizi sıkarak sarılınız.

Dini işlerde sonradan uydurulanlardan sakınınız. Çünkü her bid'at, dalâlettir."

Bu hadisi Ebû Davud ve Tirmizî rivâyet etmiştir. Tirmizî hadisin hasen ve Sahih olduğunu söylemiştir.

فَقَالَ الْعِرْبَاضُ:

صَلَّى بِنَا رَسُولُ اللّه صَلَّى اللّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ذَاتَ يَوْمٍ،

ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيْنَا فَوَعَظَنَا مَوْعِظَةً بَلِيغَةً ذَرَفَتْ مِنْهَا الْعُيُونُ وَوَجِلَتْ مِنْهَا الْقُلُوبُ،

فَقَالَ قَائِلٌ: يَا رَسُولَ اللّه كَأَنَّ هَذِهِ مَوْعِظَةُ مُوَدِّعٍ، فَمَاذَا تَعْهَدُ إِلَيْنَا؟ فَقَالَ

«أُوصِيكُمْ بِتَقْوَى اللّه وَالسَّمْعِ وَالطَّاعَةِ وَإِنْ عَبْدًا حَبَشِيًّا،

فَإِنَّهُ مَنْ يَعِشْ مِنْكُمْ بَعْدِي فَسَيَرَى اخْتِلَافًا كَثِيرًا،

فَعَلَيْكُمْ بِسُنَّتِي وَسُنَّةِ الْخُلَفَاءِ الْمَهْدِيِّينَ الرَّاشِدِينَ، تَمَسَّكُوا بِهَا وَعَضُّوا عَلَيْهَا بِالنَّوَاجِذِ،

وَإِيَّاكُمْ وَمُحْدَثَاتِ الْأُمُورِ، فَإِنَّ كُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ، وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ»

رواه أبو داود رقم : ٤٦٠٧ والترمذي رقم :٢٦٧٦