5. Bâb—Cezaların Affı İçin Hükümdarın Katında Aracılık Etmek 2357. Bize Ahmet b. Abdillah haber verip (dedi ki), bize el-Leys, İbn Şihâb'dan, (O) Urve İbnu'z-Zübeyr'den, (O da) Hazret-i Âişe'den (naklen) rivâyet etti ki, hırsızlık yapmış olan Mahzûm'lu kadının durumu Kureyş'lileri üzmüş ve "onun hakkında Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile kim konuşur?" demişler, (oradakiler de); "buna Resûlüllah'ın (sallallahü aleyhi ve sellem) sevdiği insan Usâme b. Zeyd'den başka kim cüret edebilir?" cevabını vermişlerdi. Bunun üzerine Usâme Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile konuşmuştu da O; "Allah'ın cezalarından bir cezanın ("hadd"in) affı için aracılık mı ediyorsun?" buyurmuş, sonra kalkıp bir konuşma yapmış ve şöyle buyurmuştu: "Sizden öncekiler ancak şundan dolayı yok olup gitmişlerdi: Onlar, içlerinde soylu, yüksek biri hırsızlık yaptığında onu bırakır, (ona ceza uygulamazlardı), zayıf biri hırsızlık yaptığında ise ona cezayı uygularlardı. Allah'a andolsun ki, şayet Muhammed'in kızı Fâtıma da hırsızlık yapsa, onun da (elini) keserim!" |