20. Bâb—İhramlının Kan Aldırması ("Hacamat"!) 1872. Bize Muhammed b. Yûsuf, Süfyân'dan, (O) Abdullah b. Osman'dan, (O) Saîd b. Cübeyr'den, (O da) İbn Abbâs'tan (naklen) haber verdi ki, O şöyle dedi: "Resûlüllah, ihramlı iken kan aldırmıştı." 1873. Bize Mervân b. Muhammed rivâyet edip (dedi ki), bize Süleyman b. Bilâl rivâyet edip (dedi ki), bize Alkame b. Ebi Alkame, Abdurrahman el-A'rec'den, (O da) Abdullah b. Buhayne'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: "Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Lahyu Cemel'de ihrâmlı iken kan aldırmıştı." 1874. Bize İshâk rivâyet edip (dedi ki), bize Süfyan, Amr'dan, (O) Atâ ve Tâvûs'tan, (onlar da) İbn Abbâs'tan (naklen) rivâyet ettiler ki, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), ihramlı iken kan aldırmıştı. İshak dedi ki, Süfyân bir defa "Atâ'dan (naklen)", bir defa "Tâvûs'tan (naklen)" demiş, bir defa da onları birlikte söylemiştir. |