BAB 001 002 003 004 005

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

2. Dilencilikten Kaçınmak

2873. Ebu Said el-Hudrî (radıyallahü anh)'den:

Ensar'dan (Medine'li müslümanlardan) bir kısım insanlar Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'dan yardım istediler, verdi. Sonra yine istediler, yine verdi. Nihayet elindeki mal tükenince;

« Yanımda olan malı sizden saklamam. Kim dilencilikten sakınırsa, Allah da onu iffetli ve şerefli kılar. Kim zengin görünürse, Allah kendisini zengin kılar. Her kimde sabrederse, Allah kendisine sabır verir. Kimseye sabırdan daha hayırlı ve daha geniş hiç bir nimet verilmemiştir.» buyurdu. Buhârî, Zekât, 24/5; Müslim, Zekât, 12/42, no: 124 Şeybanî, 898.

2874. Abdullah b. Ömer (radıyallahü anh)'dan:

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) minber üzerinde sadaka'dan ve dilencilikten sakınmaktan bahsederken: «Üstteki el alttaki elden hayırlıdır. Üstteki el yardım eden, alttaki el dilenendir» buyurdu. Buharî, Zekât, 24/18; Müslim, 12/32, no: 94.

2875. Yesar'ın oğlu Atâ'dan:

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Ömer b. Hattab'a bir hediye gönderdi. Ömer (radıyallahü anh) onu iade edince Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Ömer'e:

« Niçin hediyeyi iade ettin?» buyurdu. Ömer (radıyallahü anh):

« Ya Resûlallah! Bizden biri için en hayırlı olanın, hiç bir kimseden birşey almaması olduğunu sen bize haber vermedin mi?» dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

« Bu dilenmek suretiyledir. Ama dilenmeksizin olursa, o Allah'ın sana verdiği bir rızıktır.» buyurdu. Bunun üzerine Ömer (radıyallahü anh)

« Kudret ve iradesiyle yaşadığım Allah'a yemin ederim ki, hiçbir kimseden bir şey istemiyeceğim. İstemeksizin bana gelen bir şeyi de alırım.» dedi. Kavilerin ittifakıyla mürseldir. Sahîhayn'da Hazret-i Ömer'den nakledilir: Buharî, Ahkâm, 93/17; Müslim, Zekât, 12/37, no:110-112.

2876. Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)'den:

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) «Kuvvet ve iradesiyle yaşadığım Allah'a yemin ederim ki, sizden birinin ipini alıp sırtıyla odun taşıması, Allah'ın zengin kıldığı bir adama gelip dilenmesinden —ki bu adam ona versin veya vermesin— daha hayırlıdır» buyurdu. Buharî, Zekât, 24/50; Müslim, Zekât, 12/35, no: 106

2877. Esed oğullarından bir adam şunları anlattı: Ben ve ailem «Bakîil-Garkad» (ismindeki Medine Mezarlığın)'a indik. Ailem bana:

« Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a git, bizim için yiyecek bir şey iste.» dediler ve ihtiyaçlarını söylemeye başladılar. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a gittiğimde, yanında kendisinden yardım isteyen bir adam buldum. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona:

« Sana verecek bir şey bulamıyorum» diyordu. Adam kızgın bir halde:

«Yemin ederim ki sen istediğine veriyorsun,» diyerek Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den ayrılıp gitti. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

« Bu adam, kendisine verecek bir şey bulamıyorum diye bana kızıyor. Sizden kim bir ukiyye veya dengi balı olduğu halde dilenirse, ısrarla dilenmiş olur» buyurdu. Esedî: «Bize göre bir deve bir ukiyyeden daha iyidir» dedi.

İmâm-ı Mâlik der ki: Bir ukiyye kırk dirhemdir.

Esedî der ki; Ben de Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'den birşey istemedim geri döndüm. Daha sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e arpa ve kuru üzüm getirilince, Allah bizi zengin kılıncaya kadar onlardan bize taksim etti. Nesaî, Zekât, 23/90.

2878. İmâm-ı Mâlik'den: Abdurrahman’ın oğlu Alâ'nın şöyle dediğini işittiği Rivâyet edildi: «Sadaka maldan bir şey eksiltmez. Affeden kulun şeref ve izzetini, Allahü teâlâ elbette yükseltir. Alçak gönüllü olan kulu da Allah yüceltir.» Böylesi, ictihaden olamaz. Bir grup ona isnad etmiştir. Mahfuz ve müsneddir. Bunu İbn Abdilber söylemektedir. Bkz. Müslim, Bir, 45/19, no: 69,