BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

18- MAL FİTNESİ

4130 - “... Ebû Said-i Hudri (radıyallahü anh)'den; şöyle demiştir:

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (bir gün) kalkıp cemaate şöyle bir konuşma yaptı:

(Hayır. Allah'a yemin ederim ki ey insanlarl Sizin için korktuğum şey ancak Allah'ın sizin için çıkaracağı dünya ziyneti (olan servet)dir. )

Bunun uzerine bir adam O'na:

Ya Resûlüllah! Hayır (yani mal nimeti) şer getirir mi? (ki endişeleniyorsun) diye sordu. Bu sorudan sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

((Mutlaka) hayır (olan bir şey) şüphesiz ancak hayır getirir. Ama mal (mutlaka) hayır mıdır? (Bakınız) Küçük ırmağın (veya bahar yağmurunun) bitirdiği bitkilerin tümü (tıkabasa yiyen hayvanı) karın şişkinliğiyle derhal öldürür veya ölüme yaklaştırır. Fakat (zararsız) çayır yiyicisi hayvan (onu) yiyer, nihayet böğürleri dolunca (şişince) güneşlenir, sonra kolayca tersler, bevleder. Daha sonra geviş getirir (ve böylece karnındakini hazmettikten) sonra tekrar (çayırlığa) dönüp otlanır. işte (bunun gibi) meşru yolla bir mal alan kimseye o mal mübarek (bereketli) olur. Gayr-i meşru yolla bir mal alan kimsenin durumu da yiyip de doymayan obur kimsenin durumuna benzer. ) "

4131 - “... Abdullah bin Amr bin el-As (radıyallahü anhüma)’dan rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir gün :

(Faris (İran) ve Rum hazineleri size fethedileceği zaman sizler nasıl bir kavim olacaksınız?) diye sordu. Abdurrahman bin Avf (radıyallahü anh) :

Allah'ın bize emrettiği gibi söyleriz (yani hamd, şükür ederek nimetlerin artmasını dileriz), dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Veya başka şeyler (söylersiniz - yaparsınız yahut haliniz başka türlü olur). Biribirinize (maddiyat için) rekabet edersiniz, sonra hasedleşirsiniz (çekememezlik edersiniz), sonra biribirinize sırt çevirip ayrılırsınız, sonra biribirinize kin tutarsınız. Yahut buna benzer hale düşersiniz. Daha sonra muhacirlerin zayıflarına giderek bazılarını bazılarının boyunları üzerine kumandanlar edersiniz), buyurdu.

4132 - “... Amr bin Avf —ki Amir bin Lüey oğullarının dostu olup Bedir savaşına Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in maiyyetinde katılmıştı— (radıyallahü anh)'den; şöyle demiştir:

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Bahreyn (ahalisinin gayri müslimlerinin) cizyesini getirmek üzere Ebû Ubeyde bin el-Cerrah (radıyallahü anh)’ı oraya gönderdi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) savaş etmeksizin Bahreyn ahalisiyle barış akdederek başlarına el-Ala bin el-Hadrami (radıyallahü anh)'i vali tayin etmişti. Sonra Ebû Ubeyde Bahreyn'den bir mikdar cizye malını (Medine-i Münevvere'ye) getirdi. Ensar Ebû Ubeyde'nin geldiğini işittiler de Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in beraberinde sabah namazını kılmaya birden geliverdiler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) namazı bitirince ayrıldı. Ensar da (o esnada) Ebû Ubeyde'ye karşı çıktılar. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onları görünce gülümsedi. Sonra:

(Ebû Ubeyde'nin Bahreynden bir hayli mal getirdiğini işittiğinizi sanıyorum?) buyurdu. Ensar:

Evet, Ya Resûlüllah, dediler. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Şad olunuz ve sizi sevindirecek nimetleri (bundan böyle de her zaman) umunuz. Vallahi (bundan sonra) size fakirlik halinin geleceğinden hiç korkmam ve lakin sizler için korktuğum şey, sizden önceki ümmetlerin önüne dünya (nimetleri) nin yayıldığı gibi sizin önünüze de yayılması ve onların biribirlerini çekemeyip dünyalığı ele geçirmek için yarıştıkları gibi sizlerin de aynı şekilde biribirinize düsmeniz ve nihayet dünyalığın onları helak ettiği gibi sizleri de helak etmesidir. ) "