Geri

   

 

 

 

İleri

 

86- MUHSAR (YÂNİ HAC VEYA UMRE'NİN FARZ OLAN MENÂSÎKÎNİ YAPMAKTAN ALAKONULAN KİMSEN) İN FİDYESİ (YÂNİ İHRÂMLIYA YASAK BÎR ŞEY İŞLEMESİNİN CEZASI)

3197 - “... Abdullah bin Ma'kıl (radıyallahü anhümâ)’dan; Şöyle demiştir :

Ben (Kûfe'de) Mescid'de Ka'b bin Ucre (radıyallahü anh)’ın yanına oturdum ve ona; “Oruçtan veya sadakadan veya kurbandan bir fidye — gerekir—” âyetini sordum. Ka'b dedi ki:

Bu âyet benim hakkımda indirildi. (Ben Hudeybiye'de umre'nin ihramında iken) başımdan bir elemim vardı. Bitler (başımdan) yüzüme dökülür vaziyette ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in yanına götürüldüm. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) (bana):

(Meşakkatin şu gördüğüm vaziyete ulaştığını sanmıyordum. Bir koyun bulabilir misin?) diye sordu. Ben :

Hayır, diye cevab verdim. Bunun üzerine şu âyet indi:

Ka'b dedi ki: "Oruç üç gündür. Sadaka beher fakire yarım sa’ yiyecek vermek üzere altı fakiredir. Kurban da bir koyundur. "

3198 - “... Ka'b bin ücre (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir:

(Hudeybiye'de) bitler bana eziyet ettiği zaman Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem). başımı tıraş etmemi ve (fidye olarak) üç gün oruç tutmamı veya altı fakiri yedirmemi emretti ve O, kurban edeceğim hayvanın yanımda bulunmadığını biliyordu. "