Geri

   

 

 

 

İleri

 

20- BİR KİMSE BİR ADAMI(N ELİNİ) ISIRIR, ÂDÂM DA ELİNİ (ONUN AĞZINDAN HIZLA) ÇEKER VE BU ISIRIR ÖN DİŞLERİ DÜŞER

2758 - “... Ümeyye oğulları Ya'lâ ve Seleme (radıyallahü anhüma)’dan rivâyet edildiğine göre şöyle demişlerdir :

Biz Tebûk savaşında Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraber yola çıktık. Bizim beraberimizde bir arkadaşımız da vardı. Biz yolda iken arkadaşımız ile diğer bir adam döğüştüler. Ya'lâ demiştir ki: Adam, (döğüştüğü) arkadaşının elini ısırdı. Arkadaşı da elini onun ağzından (hızla) çekti ve adamın ön dişini düşürdü. Adam, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in yanına vararak (düşürülen) ön dişinin diyetini istedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

(Biriniz (din) kardeşine yönelerek erkek devenin ısırması gibi onu ısırır, sonra gelip (düşen dişine) diyet ister. Düşürülen dişe diyet yoktur ) buyurdu. Ya'lâ demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (dâvayı red ederek) dişin diyetinin bâtıl olduğuna hükmetti. "

2759 - “... İmrân bin Husayn (radıyallahü anh)'den rivâyet edildiğine

Bir adam (başka) bir adamın kolunu ısırdı. Isırılan adam da kolunu (hızla) çekti de ısıranın ön dişi düştü. Dâva Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e intikal ettirildi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) dişin diyetinin bâtıl olduğuna hükmetti ve:

(Biriniz erkek devenin dişleriyle sert yem yediği gibi (din kardeşinin kolunu) çatır çatır yiyer (ısırır), (ısıranın düşen dişinin diyeti yoktur), buyurdu. "