|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2- KOMŞULUK SEBEBİYLE OLAN ŞUF'A 2589 - “... Câbir (bin Abdîllah) (radıyallahü anhümâ)’dan rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir : (İki akarın yolu bir olduğu zaman (birisinin sahibi olan) komşu hazır olmasa bile komşusunun (akarının) şuf'a'sına en fazla hak sahibidir. Komşunun şuf'a hakkı (nı kullanması müşteri tarafından) beklenir. ) 2590 - “... Ebû Râfi’ (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur : (Komşu (şuf'a açısından), sekabine (yani bitişiğindeki akara) öncelikle hak sahibidir, ) 2591 - “... Şerîd bin Süveyd (radıyallahü anh)’den: Ben; Yâ Resûlallah! Bir arazi (var) dır. Onda hiç kimsenin hissesi yoktur. Ancak komşuluk (hakkı) vardır (yani bunda şuf'a hakkı var mı?) dedim. O: (Komşu, sekabine (yani bitişiğindeki akara) öncelikle hak sahibidir, ) buyurdu. " |
