BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

55- MUSÎBET ÜZERİNDE SABRETMEK HAKKINDA GELEN HADÎSLER BÂBI

1664) Enes bin Mâlik (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir :

(Sabrın kemâli, musibetin ilk darbesi sırasında (tahammül edebilmek)dir.) "

1665) Ebû Ümâme (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir :

(Allah Sübhâne buyuruyor ki: 'Ey Adem oğlu! Musibetin ilk darbesi sırasında sabredip, sevabını (benden) istersen, ben senin için (doğrudan doğruya) Cennet'e girmekten başka bir sevaba razı olmıyacağım.) "

Ebü Ümâme (radıyallahü anha)'nın hadisine âit senedin sahih ve ricalinin sıka ol dukları Zevâid'de bildirilmiştir

1666) Ümmü Seleme (radıyallahü anhâ)’dan rivâyet edildiğine göre kocası, Ebû Seleme (radıyallahü anh), kendisine şu hadîsi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den işittiğini anlatmıştır.

Hiç bir müslüman yoktur ki, başına bir musibet gelir ve söylemesini Allah'ın emrettiği :

(Hepimiz Allah'ın mülkü ve yaratıklarıyız. Ve hepimiz ancak Ona dönücüleriz. Allah'ım! Bu musibetimin ecrini ancak senin katından dilerim. Artık o musibet hususunda bana ecir ver. Ve bu musibetten dolayı (kaybettiğim nimetin daha hayırlısını) ondan bedel olarak bana ver.) duasını hemen okusun da Allah o musibet üzerinde Ona ecir vermesin. Ve o musibet dolayısıyla kaçırdığı nimetten daha iyisini bedel olarak vermesin.)

Ümmü Seleme (radıyallahü anhâ) demiştir ki:

(Kocam) Ebû Seleme (radıyallahü anh) ölünce bana anlattığı Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hadisini hatırladım ve;

(Şüphesiz biz Allah'ın mülkü ve yaratıklarıyız. Ve şüphesiz hepimiz Ona dönücüleriz. Allah'ım! Bu musibetimin ecrini senin katından dilerim. Artık bu musibetim üzerine bana ecir ver.) dedim ve:

= "Ve bu musibetten dolayı kaçırdığım kocamdan bedel olarak daha iyi bir koca ver.) demek istediğim zaman, içimde ; Ebû Seleme (radıyallahü anh)’den daha iyi bir koca bedel olarak bana verilecek (mi?) dedim. Sonra O (duâ)nın mezkûr cümlesini okudum. Bilâhere Allah, Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)’i - Ebû Seleme (radıyallahü anh)’den— bedel olarak bana nasib etti. Ve musibetim hususunda benim ecrimi verdi."

1667) Âişe (radıyallahü anhâ)'dan. Şöyle demiştir:

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (vefat edeceği gün) kendisiyle cemâat arasında bir kapı açtı veya aradaki bir örtüyü kaldırdı. Baktı ki, cemâat Ebû Bekir (radıyallahü anh)’ın arkasında namaz kılıyor. Cemâatin bu iyi hâlini görmesinden dolayı ve gördüğü bu hâlin kendisinden sonra da devam etmesi hususunda kendisine Allahü teâlâ'nın halîfe olması ümidiyle Allah'a hamd etti. Sonra buyurdu ki:

(Ey İnsanlar! İnsanlardan veya mü'minlerden her hangi birisinin başına bir musibet geldiğinde benim ölümüm ile onun başına gelen musibeti düşünmekle başına gelen başka musibeti hafifletsin. Çünkü benim ümmetimden hiç bir kimse, benden sonra benim musibetimden daha şiddetli bir musibetle karşılaşmıyacaktır.) "

1668) Hüseyin bin Alî bin Ebî Talib (radıyallahü anhüm)’den rivâyet edildiğine göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir :

(Başına bir musibet gelen bir kimse, bilâhere o musibeti hatırlayıp da 'İnnâ Lillâh ve innâ ileyhi râciûn' sözünü yenilerse, o musibet eskimiş olsa bile Allahü teâlâ ona başına o musibetin geldiği günkü ecrin bir mislini yazar.) "