Geri

    

 

 

 

İleri

 

35- CEHMİYYE'NİN İNKÂR ETTİĞİ ŞEYLERİN BEYÂNI BÂBI

182) ... Cerir bin Abdillah (el-Beceli) (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre şöyle demiştir : Biz Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında oturuyorduk. Kendisi ayın on dördüncü gecesi (dolun) aya bakıp :

( Şu ay’ı nasıl hepiniz izdihamsız olarak ve sıkışıp üst üste yığılmanıza ihtiyaç kalmadan görüyorsanız şüphesiz Rabbiniz de (kıyamet günü) öylece göreceksiniz. Artık güneşin doğuşundan ve batışından önceki namazların bir birisinden alıkonmamaya gücünüz yeterse (onu) işleyiniz. ) buyurdu. Sonra şu (mealdeki) ayeti okudu:

( ... Ve güneşin doğuşundan önce de gurubundan önce de Rabbine hamd ile tesbih et. ) (Kaf, 39)

183) ... Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), şöyle buyurdu, demiştir :

( Ayın ondördüncü gecesi kamer’i (dolunayı) görebilmek için izdihama ve üst üste yığılmaya ihtiyaç duyuyor musunuz? ) Sahabiler :

Hayır! diye cevap verdiler. Resûlüllah da :

( İşte öylece kıyamet günü Rabbinizi görebilmek için hiç bir izdihama ve üst üste yığılmaya ihtiyaç duymayacaksınız. ) buyurdu.

184) ... Ebû Saidi Hudri (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi şöyle demiştir : Biz (Resûlüllah’a) :

Ya Resûlüllah! (Kıyamet gününde) biz Rabbimizi görecek miyiz? diye sorduk, (sallallahü aleyhi ve sellem) efendimiz hazretleri bize cevaben):

( Siz, güneş’i öğle zamanı ve hiçbir bulut yokken görmek için itişip kakışmaya, birbirinize zahmet vermeye ihtiyaç görür müsünüz? ) diye sordu. Biz :

Hayır! diye cevap verdik. Bu kere :

( Ayın on dördüncü gecesi (dolun) ayı yine ( hava ayaz iken ve) hiçbir bulut yok iken görmek için bir birinize izdiham etmeye hacet duyar mısınız? ) diye sordu. Sahabiler :

Hayır! diye cevapladılar. (Bunun üzerine) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

( Şüphesiz Allah’ı görmek hususunda ancak (durumu anlatılan) öğle güneşi ve dolunayı görmek için duyduğunuz izdiham kadar bir zahmet göreceksiniz. (Yani Güneş ve Ay’ı görmek için nasıl hiçbir zahmet çekmiyorsanız, ahiret günü Allahü teâlâ’yı görmek için de hiçbir zahmet çekmiyeceksiniz. ) ) buyurdu.

185) ... Ebû Rezin (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi şöyle söylemiştir:Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e :

- Ya Resûlüllah! Kıyamet günü biz Allah’ı görecek miyiz? ve mahlukatı içerisinde Allah’ı görebilmenin alameti nedir? diye sordum. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

( Ya Eba Rezin! Hepiniz ayrı ayrı ve izdihamsız olarak Ay’ı görmüyormusunuz? ) buyurdu.

Ebû Rezin dedi ki Ben:

- Evet! (Buyurduğun gibi hepimiz izdihamsız olarak ayrı ayrı ay’ı görüyoruz), dedim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

( İşte, Allah her şeyden büyük ve yücedir. Ve rahatlıkla gördüğünüz Ay Allah’ın yaratıkları içinde bir alamettir ), buyurdu.

186) ... Ebû Rezin (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu demiştir:

( Sıkıntılı durumlarının değişmesi yakın olmakla beraber kullarının ümitsizliğe kapılmalarına Allah güldü) buyurdu. Ebû Rezin dedi ki ben:

- Ya Resûlüllah! Rab (Teala Hazretleri) güler mi? diye sordum. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

( Evet ) buyurdu. (Bunun üzerine) Ben:

( Gülmek vasfını taşıyan bir Rab’ten daima hayır buluruz, dedim. )

187) ... Ebû Rezin (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi şöyle söylemiştir: Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e:

- Ya Resûlüllah! Rabbimiz mahlukatı yaratmadan önce nerde idi? diye sordum. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

( Rabbimiz, ne altında ne de üstünde hava bulunmayan bir ama (bulut) da idi. Orada hiçbir yaratık yoktu. Rabbimizin arşı su üzerindedir ), buyurdu.

188) ... Safvan bin Muhriz El-Mazini (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre şöyle demiştir:

Abdullah bin Ömer (radıyallahü anh) bir ara Kabe’yi tavaf ederken biz de onun beraberinde idik. Aniden bir adam ona çıkıp geldi ve:

- Ya İbni Ömer! Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in Necva(= kıyamet günü Allah ile Müminler arasında cereyan edecek olan özel görüşme) hakkında buyurduğu (şeyleri) kendisinden sen nasıl işittin? diye sordu. Abdullah İbni Ömer:

Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den şöyle buyurduğunu işittim:

( Mümin (kul), kıyamet günü Rabbine öyle bir derecede yaklaştırılır ki, artık Rabbi onun sırrını mahşer ehlinden saklamış olur. Sonra Rabbi ona bütün günahlarını ikrar ettirir. Rabbi, (ona günahlarını itiraf ettirirken) şunu işlediğini sen bilir misin? diye sorar. Mümin de : Ya Rabbi! bilirim , der. Nihayet müminin işlediği günahlar hakkındaki itirafları Allah’ın dilediği miktara ulaşınca Allahü teâlâ ona ( şüphesiz ben senin işlediğin günahları dünyada senin için örttüm. Bu gün de senin için o günahlarını mağfiret ediyorum ) buyurur. Resûlüllah buyurdu ki : Sonra onun hasenatının sahifesi veya defteri onun sağ eline verilir. Resûlüllah buyurdu ki : Ama kafir veya münafık ise şahitlerin başları üzerinde nida edilerek şöyle haykırılır:

Şunlar Rablerine karşı yalan söyleyenlerdir. Haberiniz olsun. Allah’ın laneti zalimlerin üzerinedir. ) Ravilerden Halid (bin el-Haris) dedi ki hadis metninden:

( Şahitlerin başları üzerinden) lafzı münkatı’dır. Bu lafzın dışındaki metnin tamamı mevsul’dur.

189) ... Cabir bin Abdillah (radıyallahü anh)’den Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, dediği rivâyet olunmuştur :

( Cennet ehli (kendilerine verilen) nimet içinde (yaşar) iken aniden onlara bir nur çıkıp yükselecektir. Bunun üzerine onlar başlarını kaldıracak (bu nura bakacaklar). İşte o anda Rab Teala, şanına layık bir yükseklik ve yücelikle onların fevkinden onlara zuhur edecektir. Sonra (onlara) :

- Ey Cennet ehli, Selam sizlere olsun! buyuracaktır.

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu ki:

İşte (Allah’ın Cennet ehline buyurduğu) şu selam, O’nun = ( Allah tarafından bir söz olarak onlara ( Selam ) vardır. Kavli (Celili)dir. ) (Yasin, 58)

(Bundan sonra) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

( Allahü teâlâ (Selam verdikten) sonra onlara bakar, onlar da Allah’a bakarlar da Allah’a baktıkları sürece hiçbir nimete iltifat etmiyecekler. Nihayet Allah zatını onlar tarafından görülmez kılar. Fakat Cennet ehlinin makamlarında ve onların üzerinde Allah’ın nuru ve bereketi devamlı kalır. )

190) ... Adiyy bin Hatim(-i Tai) (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu demiştir:

( Sizden hiç kimse yoktur ki Rabbı, (Ahiret günü) kendisi ile konuşacak olmasın. (Rabbiniz her biriniz ile ayrı ayrı konuşacakken de) Rab ile kul arasında tercüman bulunmayacaktır. Bu esnada kul sağına bakar, önceden sunmuş olduğu amelinden başka hiçbir şey görmez. Sonra sol tarafına bakar, takdim ettiği amelinden başka hiçbir şey görmez. Daha sonra önüne bakar, Cehennem ateşi ona görünür.

Sizden kim Cehennem ateşinden bir hurma tanesinin yarısı ile de olsa korunabilirse bunu yapsın. )

191) ... Abdullah bin Kays (Ebû Mûsâ) el-Eşari (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir :

( Kabları ve bütün eşyaları gümüşten olan iki cennet vardır. Ve kabları ile bütün eşyaları altından olan iki cennet daha vardır. Adin (adlı) Cennet ehli ile bunların Rabları Tebareke ve Teala’ya bakmaları arasında, Allah’ın zatı üzerindeki azamet ve Kibriya rida (= vasfı)ından başka bir engel yoktur. )

192) ... Suhayb (radıyallahü anh)’den şöyle dediği rivâyet olunmuştur: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şu ayeti okudu:

(İman edip güzel amel işleyenlere Cennet ve bir de Allah’ın cemalini görmek vardır... ) (Yunus suresi, 26) ve şöyle buyurdu:

Cennet ehli Cennete, Cehennem ehli de Cehenneme girdikleri zaman bir davetçi : Ey Cennet ehli! Şüphesiz Allah indinde sizler için bir vaad vardır. Allah o vaadı sizlere tam olarak ifa etmek ister, diye çağırır. Bunun üzerine Cennet ehli :

O (vaad) nedir? Allah mizanlarımızı (hasenatla) ağırlaştırmadı mı, yüzlerimizi ak etmedi mi, bizi Cennete dahil etmedi mi, bizi (Cehennem) ateşinden kurtarmadı mı? diye cevap verirler. (Allah’ın onlara bahşettiği lütufları bir bir sıralarlar. ) Resûlüllah buyurdu ki; Bunun üzerine Allah, yüce zatı ile kulları arasından hicap (perdesi)ını açar da Cennet ehli O’na bakar dururlar. Allah’a andolsun ki, Allah Cennet ehline, zatına bakmaktan daha sevimli ve gözlerini daha doyurucu bir şey (nimet) onlara vermemiştir.

193) ... Âişe (radıyallahü anha)’dan şöyle dediği rivâyet edilmiştir:

İşitmesi bütün sesleri ihata eden Allah’a hamd olsun. And olsun ki mücadeleci kadın Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e geldi. Ben de odanın bir kendarında idim. O (kadın) eşini şikayet ediyordu. Ben onun söylediklerini işitmiyordum. Biraz sonra Allah: ( .......... ) Ayetini indirdi.

NOT: Hazret-i Âişe (radıyallahü anha)’nin hadisin bitiminde okuduğu ayet –Mücadele - suresinin birinci ayetinin baş kısmıdır. Ayetin tamamının meali şöyledir:

(Kocası hakkında seninle mücadele eden ve (kimsesizliği ile ihtiyacından dolayı) Allah’a şikayet eden kadının sözünü şüphesiz Allah işitti. Allah zaten konuşmalarınızı işitir; Çünkü Allah şüphesiz her şeyi işitici ve görücüdür. )

194) ... Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, dediği rivâyet olunmuştur:

( Rabbınız, mahlukatı yaratmadan önce, kendi (kudret) eliyle kendi zatı üstüne: ( Benim rahmetim gazabıma sebkat etti. ) (vaadını) yazdı. )

195) ... Talha bin Hıraş (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi, Cabir bin Abdillah (radıyallahü anh)’den şöyle söylediğini işittim, demiştir :

(Ravi Cabir’in babası olan) Abdullah bin Amr bin Haram, Uhud günü şehid edilince, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bana rastladı ve :

( Ya Cabir! Babana Allah’ın söylediği sözü sana bildirmiyeyim mi? ) diye sordu.

(Müellife hadisi rivâyet eden 2 raviden) Yahya da hadisinde (yukarıdaki fıkra yerine) şöyle söylemiştir: Resûlüllah, Cabir’e rastlayınca:

( Ya Cabir! Neden ben seni (kalben) kırgın (ve üzgün) görüyorum?) diye sordu. Cabir dedi ki, Ben de:

Ya Resûlüllah! Babam şehid edildi ve çoluk çocuk ile borç bıraktı, diye cevap verdim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

(Ey Cabir! O halde Allah’ın babanı nasıl bir hitab ile karşıladığını sana müjdelemiyeyim mi? ) buyurdu.

Cabir de :

Buyur ya Resûlüllah! (Allah’ın babama olan hitabını bildir, müjdele) dedi. Resûlüllah (bunun üzerine):

-(Allah hicap (perde) ardından olmaksızın hiç kimse ile katiyen konuşmamıştır. Bununla beraber Allah babanla vicahen (perdesiz ve elçisiz) konuştu ve ona şöyle buyurdu:

( Ey (sevgili) kulum! Benden (ikram) iste. (Ne istersen) sana vereyim. ) Baban da:

Ya Rabbim! (Arzum şudur: ) Beni diriltirsin (dünyaya iade edersin. ) Ben de ikinci bir defa senin uğrunda şehid edilirim, dedi. Bunun üzerine Rab Sübhanehu ve Teala :

( İnsanların dünyaya hiç dönmeyecekleri hükmü şüphesiz benim tarafımdan önceden verilmiştir ), buyurdu. Baban :

Ya Rabbi! O halde (bizim durumumuzu) arkamda kalanlara tebliğ buyur, dedi.

Resûlüllah buyurdu ki :

( İşte bunun üzerine Allahü teâlâ (meali aşağıda alınan) şu ayeti indirdi) :

( Allah uğrunda öldürülenleri sakın ölüler sanma. Hakikatte onlar Rabları katında dirilerdir, Cennet meyvalarından rızıklanırlar. ) (Ali İmran, 169)

196) ... Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (bir ara) şöyle buyurdu :

( Birisi diğerini öldüren iki kişiyi şüphesiz Allah rızasıyla karşılar. Her ikisi de Cennet’e girer. )

Sahabiler buna şaşarak:

Ya Resûlüllah hem katil hem maktul ikisi birden nasıl Cennet’e girer? diye sorunca da Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

( Şu (müslüman) Allah yolunda çarpışarak şehid düşer (ve Cennet’e girer. ) Sonra Allah katilini hidayet eder o da müslüman olur sonra Allah yolunda cihad eder ve neticede o da şehid edilir ), (diye cevap verdi. )

197) ... Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, dediği rivâyet edilmiştir :

( Allah kıyamet günü bütün yer tabakalarını kudret eline alır. Gök (tabakalarını) da sağ eli içine dürer, büker. Sonra (mahşer halkına) : (İşte ben kainatın yegane malikiyim! Hani yer yüzünün (düzme) padişahları nerede? ) diye hitap eder. )

198) ... Abbâs bin Abdilmuttalib (radıyallahü anh)’den şöyle söylediği rivâyet olunmuştur :

Aralarında Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in de bulunduğu bir ısabe (cemaat) içinde bir kere Batha’da idim. Bu esnada bir bulut parçası geçti. Resûlüllah ona baktı. Sonra (buluta işaret ederek) :

- ( Buna ne isim veriyorsunuz? ) diye sordu. Oradakiler:

- Sehab, diye cevap verdiler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

- ( Müzn de ), (deniliyor mu?) buyurdu. Onlar :

- (Evet) Müzn (ismini) de (veriyoruz) dediler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

- ( Anan de, (deniliyor mu?) ) diye sordu. Ebû Bekir (radıyallahü anh) dedi ki orada bulunanlara:

- (Evet) Anan (adını) da (veriyoruz) dediler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

- ( Siz kendiniz ile sema (gök) arasında ne kadar mesafe bulunduğunu biliyor musunuz? ) diye sordu. Onlar :

- Biz bilemeyiz, diye cevap verdiler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

- ( İşte şüphesiz sizler ile Sema arasında 71 veya 72 veya 73 yıllık mesafe vardır. Onun üstündeki (2’nci) sema da öyledir. ) (Yani iki gök tabakası arasındaki mesafe de bu kadardır. ) ( Resûlüllah yedi sema’yı böylece sayarak (her iki sema’nın arasında bu kadar mesafe bulunduğunu) bildirdi.

( Sonra yedinci gök fevkinde öyle bir deniz vardır ki onun üstü ile dibi arasındaki mesafe iki gök arasındaki mesafe kadardır. Sonra onun daha yukarısında (yapı bakımından dağ keçisinin tekesine benzeyen) öyle 8 melek bulunur ki onların çatal tırnakları ile sırtları arasında mesafe yine iki gök arası kadardır. Bu meleklerin sırtında Arş bulunur. Arş’ın da altı ile üstü arası iki gök arası kadardır. Sonra Allah Tebareke ve Teala(nın hüküm ve saltanatı) Arş’ın üstündedir. )

199) ... Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir:

( Allah, gökteki meleklere bir şeyin infaz edilmesini emrettiği zaman, düz bir taş üstünde hareket ettirilen zincir sesi gibi heybetli olan bu ilahi buyruğa (korku içinde) tam manasıyla inkıyad etmek üzere melekler, kanadlarını birbirine vururlar. Kalblerinden bu korku gidince de bunlar, Cebrail, Mikail gibi mukarrabin meleklere :

Rabbiniz ne söyledi? diye sorarlar. Mukarrabin melekleri :

Allah, hak ve söz söyledi, diye Allah’ın emir ve hükmünü bildirirler ve, Allah yüce ve büyüktür, derler. Resûlüllah buyurdu ki :

İşte bu suretle kulak hırsızı şeytanlar, Allah’ın verdiği emir ve hükümleri işitirler. Bu esnada kulak hırsızı o şeytanlar (yerden göğe kadar) birbirlerinin üstünde (zincirleme) sıralanmış (kulak hırsızlığına hazırlanmış)lardır. Bu durumda iken en üstteki şeytan melekler arasında cereyan eden konuşmayı işitir ve bu sözleri, altındaki şeytana hemen aktarır. Bazen üstteki şeytan, işittiği haberi altındakine ve o da kahin veya sahirin diline atmadan önce bir ateş parçası üstteki şeytana erişir (ve onu yakar). Bazen de haberi alttakine ulaştırıncaya kadar ateş ona ulaşmaz. Nihayet kendisine haber ulaşan kahin veya sahir o haberle beraber yüz yalan uydurup (sağa sola söyler). Neticede gökten işitilmiş olan söz gerçekleşir. (Kahin veya sahir bunu istismar eder ve ettirir). )

200) ... Ebû Mûsâ (el-Eşari) (radıyallahü anh)’den şöyle dediği rivâyet edilmiştir: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) beş hususu tebliğ etmek üzere, aramızda ayağa kalkarak (bir konuşma yaptı) ve :

( Şüphesiz Allah uyumaz. Zaten uyku onun şanına layık değildir. O, Kıst’ı (=teraziyi) aşağı indirip yukarı kaldırır. Kullarının gündüz amelinden önce gece ameli ve gece amelinden evvel gündüz ameli O’nun katına yükseltilir. O’nun görülmesini perdeliyen hicap nurdur. Eğer Allah o hicap (perdeyi) açsaydı, celal ve cemali, O’nun gördüğü bütün mahlukatını yakardı ), buyurdu.

201) ... Ebû Mûsâ (el-Eşari) (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir :

( Şüphesiz Allah uyumaz. Zaten uyku O’nun şanına layık değildir. O, kıstı, aşağı indirir, yukarı kaldırır. O’nun hicabı nurdur. Eğer Allah o hicabı açsaydı, celal ve cemali, O’nun gördüğü her şeyi yakardı. )

Sonra (Ebû Mûsâ’dan hadisi rivâyet eden) Ebû Ubeyde şu ayeti okudu :

( .... Ateş yerinde olan (Mûsâ’ya) ve ateş etrafında bulunan meleklere bereket verildi. Alemlerin Rabbi olan Allah (her türlü eksikliklerden ve ihtiyaçtan) münezzehtir. ) (Neml suresi, âyet 8)

202) ... Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, dediği rivâyet olunmuştur:

( Allah’ın ikram hazinesi doludur. Hiçbir (harama veya başka) şey onu eksiltmez. O, gece gündüz devamlı akar. O’nun kudret eline de Kıst (= terazi, rızık) vardır. Yükseltir, alçaltır. Resuli Ekrem (sözüne devamla) buyurdu ki:

Allah’ın gökleri ve yeri yarattığı günden beri infak ve ihsan buyurduğu nimetlerin mahiyetini ve miktarını bana bildirebilirmisin? Şüphesiz O’nun harcamış olduğu meblağ kudret elinde ve hazinesinde bulunan nimetlerden hiçbir şey eksiltmemiştir. )

203) ... Abdullah bin Ömer (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) minber üstünde şöyle buyururken, işittim, demiştir:

( Cebbar (olan Allah kıyamet günü mülkü olan) gökleri ve yeri (kudret) eline (şöyle) alır. ) Ravi Abdullah bin Ömer dedi ki: Resûlüllah böyle buyururken elinin parmaklarını kapadı da parmaklarını açıp kapamaya başladı.

( Resûlüllah sözlerine devamla şöyle buyurdu) :

( Sonra Allah buyuracak ki, Cebbar olan, ancak benim. Hani (dünyadaki) Cebbarlar nerede? Hani mütekebbirler nerede? )

Ravi Abdullah dedi ki: Resûlüllah bu konuşmasını yaparken sağına ve soluna eğiliyordu. Hatta baktım minber, altından yukarısına kadar öyle bir derecede sallanıyordu ki ben artık minber Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraber düşecek mi? diye endişelendim.

204) ... En-Nevvas bin Seman El-Kilabi (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi: Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den şöyle buyururken işittim, demiştir:

( Her kalb ancak Rahman’ın parmaklarından iki parmak arasındadır. Eğer dilerse (hak üzerinde) durdurur ve şayet dilerse saptırır. )

( Ravi en-Nevvas devamla: ) ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle dua ederdi. (demiştir):

( Ey kalbleri (dilediği üzerinde) sabit kılan Allah! Kalblerimizi dinin (olan İslamiyet) üzerinde sabit kıl. )

(Ravi bundan sonra da) Resûlüllah şöyle buyurdu, demiştir:

( Terazi Rahman’ın elindedir. Kıyamet gününe kadar bazı kavimleri yükseltir, bir kısım kavimleri de alçaltır. )

205) ... Ebû Said-i Hudri (radıyallahü anh)’den, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şöyle buyurduğu rivâyet edilmiştir:

( Allah, şu üç şeye şüphesiz yönelir, çok razı olur; Namazda (teşkil edilen) saffa, geceleyin namaza duran adama ve cihad eden kimseye. )

(Ravi dedi ki: Kanaatıma göre cihad eden kimse ile ilgili olarak) Resûlüllah ( Ordunun arkasında (ötesinde... ) ) kaydını koştu.

206) ... Cabir bin Abdillah (radıyallahü anh)’den şöyle söylediği rivâyet edilmiştir: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), hac mevsiminde (Mekke’ye çeşitli yerlerden gelen) insanlara kendisini takdim ederek:

( Beni kavmine götürecek kimse yok mu? Çünkü gerçekte Kureyş beni, Rabbimin kelamını tebliğ etmekten alıkoymak istediler ), buyurdu.

207) ... Ebud Derda (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Allahü teâlâ’nın: = ( ... Her gün Allah yeni bir icadadır. ) buyruğu hakkında şöyle buyurdu:

( Bir günahı örtmesi, bir üzüntüyü gidermesi, bir kavmi yükseltmesi ve bir kavmi alçaltması O’nun (yeni yeni) icadlarındandır. )