BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

12- HAZRET-İ EBU BEKİR SIDDÎK (RADIYALLAHÜ ANH)'IN FAZİLETİ

98) ... Abdullah (radıyallahü anh)’den: Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) , şöyle buyurdu, dediği rivâyet edilmiştir:

( Dikkat ediniz! Kendisini Halil edindiğimi sanan her halilin Halilliğinden beriyim. Ben bir Halil ittihaz etmiş olsaydım Ebû Bekr’i Halil edinirdim. Hakikatte sizin arkadaşınız, Allah’ın halilidir.) (Ravilerden) Veki dedi ki (( Arkadaşınız) tabiri ile) Resûlüllah kendi nefsini kasdediyor.

99) ... Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre, kendisi Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şöyle buyurduğunu söylemiştir :

( Ebû Bekr’in malı bana yaradığı kadar hiçbir mal bana yararlı olmadı. ) Ebû Hureyre (radıyallahü anh) dedi ki:Ebû Bekr ağladı ve dedi ki:

- Ya Resûlüllah! Ben ve malım yalnız senindir. Ya Resûlüllah!

100) ... Ali (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre, Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) O’na şöyle buyurmuştur:

( Ebû Bekr ve Ömer Nebiler ve Resullerden başka, önce gelen ve sonra gelen tüm Cennetliklerin kühûl (=saçları ağarmaya başlayanlar)ın seyyidleri (= efendileri)dirler. Ya Ali! Hayatta oldukları müddetçe onlara (Ebû Bekr ve Ömer’e) haber verme. )

101) ... Ebû Said Hurdi (radıyallahü anh)’den:Kendisi, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), şöyle buyurdu, dediği rivâyet edilmiştir.

( Gök ufuklarının birisinde doğan yıldız, (yerdeki insanlar tarafından, aradaki mesafe uzaklığı dolayısı ile güçlükle) görülebildiği gibi, Cennete yüksek derecelere kavuşanları da, kendilerinden aşağı mertebelerde bulunanlar. (aralarında mesafe farkı itibarı ile) zor görebilirler. Şüphesiz Ebû Bekr ve Ömer de o (yüce mertebelere kavuşa)nlardandırlar. Hem de daha yüksektedirler. )

102) ... Huzeyfe bin el-Yeman (radıyallahü anh)’ya şöyle dediği rivâyet edilmiştir. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

( Şüphesiz ben aranızda ne kadar kalacağımı (yaşıyacağımı) kesinlikle bilmem. Bunun için benden sonraki (şu) iki zata uyun ) buyurdu. Ve Ebû Bekir ile Ömer (radıyallahü anhüma)’ya işaret etti.

103) ... İbni Ebi Müleyke (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi İbni Abbâs (radıyallahü anh)’dan şöyle işittim , demiştir:

Ömer bin Hattab (radıyallahü anh) vefat ettikten sonra, naşı teneşir tahtası üzerine konup henüz kaldırılmadığı zaman halk onun etrafında toplanarak, dua ediyorlar ve rahmet diliyorlar idi. Veyahut İbni Abbâs dedi ki O’nu iyilikle anıyorlar ve rahmetle yad ediyorlar idi. Ben de bu cemaat içinde idim.

Bu esnada birisi beni sıkıştırıp omuzumu tutmakla dikkatimi çekti. Ona doğru dönünce bir de baktım ki Ali bin Ebi Talib (radıyallahü anh)’dir. Ömer (radıyallahü anh)’e rahmet okuduktan sonra şöyle dedi :

- (Ya Ömer!) Ben Allah’ın huzuruna senin işlediğin amel gibi bir amel ile çıkmaktan çok hoşlanırım. Senden başka, ameline bu kadar imrendiğim kimseyi bulamadım. Allah’a yemin ederim ki, ben Allah’ın muhakkak seni, iki dostunla ( Resûl-i Ekrem ve Ebû Bekir’le) beraber kılacağını kuvvetle ümid ederdim. Çünkü ben gerçekten çok defa Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den:

( Ben Ebû Bekir ve Ömer ile gittim. Ben Ebû Bekir ve Ömer ile girdim. Ben Ebû Bekir ve Ömer ile çıktım ) dediğini işitirdim. Bunun için ben Allah’ın seni (Ravzai Mutahhara’ya gömülmekle veya kutsal alemde) iki dostunla beraber bulunduracağını kuvvetle ümid ederdim. )

104) ... (Abdullah) İbni Ömer (radıyallahü anh)’dan rivâyet edildiğine göre kendisi şöyle demiştir:

Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) , (bir ara) Ebû Bekir ve Ömer (radıyallahü anh) arasında olduğu halde çıkıp geldi. Ve:

( Biz (Ahiret günü) böylece dirileceğiz ) buyurdu.

105) ... Ebû Cuhayfe (radıyallahü anh)’den: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, dediği rivâyet edilmiştir:

( Ebû Bekir ve Ömer (radıyallahü anh) Nebiler ve Resullerden başka Evvelin ve Ahirin (öncekiler ve sonrakiler) tüm Cennetliklerin Kühûlünün efendileridir. )

106) ... Enes (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi şöyle söylemiştir: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e:

- Ya Resûlüllah! İnsanlar içinde sana en sevimli olan kimdir?, diye soruldu. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

- (Âişe’dir), diye cevap verdi. Bu kere:

- Erkekler içinde kimdir? diye soruldu. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) :

- (Âişe’nin babası!) buyurdu.