BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

2- RESÛLULLAH (SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM) İN HADÎSİNE TAZİM VE ONA MUARIZ OLANI TEHDİD BÂBI

12) ... El-Mikdam b. Ma’dikerib el-Kindiy (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdular ki:

(Süslü tahtına –koltuğuna- yaslanmış adama, benim hadislerimden birisi okunur da o (kişi)nin, vaziyetini hiç bozmadan (Bizlerle sizler arasında Allahü teâlâ’nın kitabı vardır. Ondan bulduğumuz helal şeyleri, helal sayıyoruz, haram olarak bulduğumuz şeyleri de haram kabul ediyoruz. ) (Yani bu hadis Kur’an’da bulunan hükümlerin dışındadır. Onun için bu hadise itibar etmeyiz. ) diyebilme zamanı yaklaşmıştır. Sizleri ikaz ediyorum! (Kur’an-ı Kerim’de bulunan bütün hükümler haktır. ) Ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in haram kıldığı şeyler Allahü teâlâ’nın haram kıldığı şeyler gibidir. (Kitab ve Sünnet arasında bir ayırım yapılamaz. )

13) ... Ebû Rafi (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdular;

(Herhangi biriniz tahtına –koltuğuna- yaslanmış olup benim emrettiğim veya yasakladığım bir husus ona intikal edince (umursamadan) ( bilemem (Kur’an’dan başka bir şey tanımam ve tabi olmam) Biz Kitabullah’da ne bulduksa ona tabi olduk. ) (artık hadise tabi olmayız) söyler durumda bulmayayım. )

14) ... Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdular ki:

(Kim bu dinden olmayan bir şeyi onda ihdas ederse, onun icat ettiği şey merdud ve batıldır. )

15) ... Abdullah b. Zübeyr (radıyallahü anh)’den ;

Şöyle söylediği rivâyet edilmiştir; (Ensar’dan bir adam Harre denilen mevkideki hurmalıkları suladıkları su arklarından ve su nöbetinden dolayı Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e Zübeyr b. Avvâm aleyhinde şikayette bulundu. (Bu arklardan geçen su önce Zübeyr’in hurma bahçesine varıyordu. Sonra da şikayetçi Ensari’nin tarlasına uğruyordu. Bir defa Zübeyr hurmalığını sulamak üzere suyu tuttuğu sırada) müşteki ona:

-Suyu serbest bırak ki bize gelsin, diye talepte bulundu. Fakat Zübeyr, kendi tarlasını sulamadan suyu bırakmak ve nöbetini ona vermekten imtina edince iki taraf Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e meselelerini intikal ettirdiler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in huzurunda isteklerini karşılıklı olarak arz ettiler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ;

(Ey Zübeyr! Tarlanı sula sonra suyu komşuna salıver) buyurdu. Müşteki hiddetlenerek;

(Zübeyr, halan oğlu olduğu için mi?) demek suretiyle Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i tarafgirlikle itham etmek istemişti. Bu sözden üzülen Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in mübarek yüzü değişti. (Çünkü fahr-ı Kainat efendimize tarafgirlik ithamı ile büyük bir saygısızlıkta bulunmuştu. ) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem);

(Ey Zübeyr, tarlanı sula sonra suyu hapset, ta ki, su hurma ağaçlarının köklerine erişsin, (su hakkını tam manası ile kullan) buyurdu.

Ravi demişti ki; Zübeyr şöyle dedi;

(Vallahi öyle sanıyorum ki şu ayet bu olay hakkında indi. )

Hayır (Resûlüm), Rabbine yemin olsun onlar (mü’miniz diyenler) aralarında çıkan anlaşmazlıkta seni hakem yapıp sonra verdiğin karardan -hükümden- nefislerinde hiç bir güçlük duymayarak tam bir teslimiyetle teslim olmadıkça iman etmiş olmazlar. (Nisa suresi, 65)

16) ... İbn-i Ömer (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu demiştir;

(Kadınları mescitte namaz kılmaktan menetmeyiniz. ) (Bunun üzerine) İbn-i Ömer (Abdullah’ın bir oğlu bir rivâyete göre ismi Vakid’dir. ) babasına; (Biz kesinlikle onlara mani olacağız, deyince İbn-i Ömer çok kızdı ve ona dedi ki; (Ben sana Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hadisini okuyorum sen; (Biz kesinlikle onlara mani oluruz) dersin... dedi. )

17) ... Abdullah bin Mugaffel (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre yeğeni (erkek kardeşinin oğlu) onun yanında oturuyordu. Yeğeni sapan ile fiske taşını attı. Abdullah onu taş atmaktan men etti ve dedi ki;

(Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), sapanla fiske taşını atmayı yasakladı ve ;

(Sapanla atılan taş ile av avlanmaz, düşman da yaralanmaz kırılmaz öldürülmez ve muhakkak diş kırar, göz yaralar çıkarır. ) buyurdu.

Abdullah’ın yeğeni tekrar sapanla taş atınca Abdullah ona;

“Ben sana Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in sapanla taş atmayı yasakladığına dair hadis-i şerif okuyorum sen yine taş atmaya başladın artık bundan sonra ilelebed seninle konuşmayacağım”, dedi.

18)... Kabisa oğlu İshak, babası Kabisa (radıyallahü anh)’ın şöyle söylediğini rivâyet etmiştir ;

Nakibül Ensar (= Akabe görüşmelerinde Ensar’ın temsilcisi) ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in (yakın) arkadaşı Ubade b. Samit el-Ensari (radıyallahü anh) Bizanslarla yapılan savaşta Muaviye (radıyallahü anh) ile beraber savaş seferine katıldı. Halkın, sikkeli altın paranın kesilmiş parçalarını dinar (= kesilmemiş, sikkeli, altın para)lar ile mübadele ettiklerine, keza sikkeli, gümüş paranın kesilmiş parçalarını dirhem (= kesilmemiş sikkeli gümüş para)larla değiştirmekte olduklarına şahit oldu. (Bu mübadelenin tartı ile değil tane hesabı ile yapıldığını görünce) şöyle dedi;) Ey Nas! Siz bu mübadele ile kesinlikle faiz yemiş olursunuz. Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den işittim, buyurdular ki:

(Altını altınla mubayaa etmeyiniz. Ancak değiştirilmek istenen altınların her ikisi de (ağırlık ölçüsü ile) eşit ve peşin olsa...(bu şartla mübadele edebilirsiniz)

(Muaviye (radıyallahü anh) , Ubade b. Samit (radıyallahü anh)’ın böyle söylediğini duyunca ; (Ya Ebel-Velid! (Ubade’nin künyesidir) Ben bu mübadelede bir faiz durumu görmüyorum. Ancak değiştirilenlerin birisi veresiye olsa o zaman faiz olur. ) Diye Ubade’nin fetvasına katılmadığını beyan etti. Ubade;

(Ben sana Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hadisini okuyorum, sen de bana şahsi görüşünü anlatıyorsun. And olsun eğer Allahü teâlâ (bu savaştan) beni çıkarırsa , senin hakimiyetin altındaki bölgede seninle oturmayacağım”, dedi.

Ubade savaştan geri dönünce doğruca Medine’ye vardı. Halife Ömer b. Hattab (radıyallahü anh), O’na; (Neden buraya geldin, ya Ebel-Velid?) diye geliş sebebini sorunca, Ubade (radıyallahü anh) hadiseyi anlattı ve Muaviye (radıyallahü anh) ile bundan böyle aynı bölgede oyurmayacağına yemin ettiğini beyan etti.

Halife O’na ; Ya Ebel-Velid, ikame ettiğin yere dön. Allahü teâlâ, senin ve emsalinin bulunmadığı yerin hayrını alsın”, dedi ve Muaviye’ye de şu mealde bir mektup yazdı;

((Ya Muaviye!) Senin Ubade’ye hüküm etme salahiyetin yoktur. (Bahis konusu meselede) O’nun sözü (fetvası) doğrudur. Halkı O’nun beyan ettiği fetvaya yönelt. (Yani yukarda beyan edilen mübadele usulünde faizcilik vardır. )

19) ... İbn-i Aclan’ın Avn b. Abdillah (radıyallahü anh)’dan rivâyet ettiğine göre Abdullah b. Mesud (radıyallahü anh) şöyle buyurdu ;

(Ben size Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den hadis rivâyet ettiğim zaman O’nun, hakka en uygun, hidayete en iyi eriştiren ve takvaya en yaraşan söz olduğuna inanın. )

20) ... Ebül-Bahteri’nin Ebû Abdirrahman Es-Sülemi’den rivâyet ettiğine göre Ali b. Ebi Talib (radıyallahü anh) şöyle buyurmuştur ;

(Ben size Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hadisini okuduğum zaman O’nun hadisinin hakka, hidayete ve takvaya en uygun, en liyakatli söz olduğuna inanın. )

21) ... Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şöyle söylediği rivâyet edilmiştir;

(Kıraat olunan hadisimi, koltuğuna yaslanmış (edep ve saygıya aykırı) olarak her hangi birinizin dinlemesini, sonrada okuyucuya ; (Sen hadisi bırak, onun doğru veya yalan olduğunun anlaşılması için Kuran’dan bir şeyler oku, dediğini katiyen bilmeyeyim (= sakın hiç biriniz hadislerime karşı böyle tutarsız ve saygısız davranış içerisine girmeyin, böyle durumu bulmayayım). Söylenen o güzel söz (hadis)’i ben söyledim. )

22) ... Ebû Seleme (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre Ebû Hureyre (radıyallahü anh), bir adama buyurdular ki:

(Ey yeğenim ben sana Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den hadis rivâyet ettiğim zaman, sen ona karşılık olarak darb-ı meselleri anlatma. )

23) ...