BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

6- Bu Konuyla Alakalı Değişik Rivâyetler

4741- Vail (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Maktulün velisi katili bağladığı urganla çekip getirirken Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında idim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), maktulün velisine (Katili affedecek misin?) buyurdu. Adam:

(Hayır) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Diyet alır mısın?) dedi. Adam:

(Hayır) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onu öldürecek misin?) dedi. Adam:

(Evet) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onu götür) buyurdu. Adam katili götürürken kendiliğinden dönüp bakınca, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onu çağırdı ve (Affeder misin?) dedi. Adam:

(Hayır) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Diyet alır mısın?) dedi. Adam:

(Hayır) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Öyleyse onu öldürecek misin?) deyince, adam:

(Evet) dedi. Bu sefer Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onu götür) buyurdu. Adam onu götürürken:

(Bak eğer onu affedersen senin de ölen kimsenin de günahları affedilmiş olur) buyurdu. Adam da onu affetti ve bırakıverdi. Katili bağlandığı ipi sürüyerek çekip gittiğini gördüm. (Dârimi, Diyat: 8; Müslim, Kasame: 10)

4742-

4743- Vail (radıyallahü anh) babasından rivâyet ederek şöyle diyor: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında oturuyordum. Bir adam birinin boynuna bir urgan bağlamış getiriyordu ve şöyle dedi:

(Ey Allah'ın Rasûlü! Bu adam kardeşimle beraber kuyu kazıyorlardı, kazmayı kaldırdı arkadaşının başına vurdu ve öldürdü.) Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onu affet) buyurdu. Adam kabul etmedi ve şöyle dedi:

(Ey Allah'ın Peygamberi! Bu adam ve kardeşim kuyu kazıyorlardı, bu adam kazmasını kaldırıp arkadaşının başına vurdu ve onu öldürdü.) Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onu affet) buyurdu. Adam yine kabul etmedi ve kalkıp şöyle dedi:

(Ey Allah'ın Rasûlü! Bu adam ve kardeşim kuyu kazıyorlardı. Bu adam kazmasını kaldırdı -sanki o sahneyi görüyor gibiyim- ve arkadaşının kafasına vurdu ve onu öldürdü) deyince Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), tekrar:

(Onu affet) buyurdu. Adam kabul etmeyince, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Git onu öldürürsen sen de onun gibi olursun) buyurdu. Adam katili çıkardı biraz gidince, O’na:

(Rasûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem), ne söyledi duymuyor musun?) dedik. Bunun üzerine döndü ve:

(Onu öldürürsem onun gibi mi olurum) deyince, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Evet eğer öldürürsen onun gibi olursun) buyurdu ve yine:

(Onu affet) dedi. Böylece katil affolup boynundaki urganı sürükleyerek çekip gitti. (Dârimi, Diyat: 8; Müslim: Kasame: 10)

4744- Alkame b. Vail babasından haber verdiğine göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında oturduğum bir sırada bir adam bir adamı bağladığı bir urganla çekerek getirdi ve şöyle dedi:

(Ey Allah'ın Rasûlü! Bu adam kardeşimi öldürdü.) Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), o adama:

(Onu öldürdün mü?) buyurdu. Katil bir şey söylemeden maktulün velisi:

(Ey Allah'ın Rasûlü! Eğer o itiraf etmezse delil ile ispat ederim) dedi. Katil:

(Evet onu ben öldürdüm) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onu nasıl öldürdün?) buyurdu. O da:

(Onunla bir ağaçtan odun kesiyorduk bana sövdü, beni kızdırdı, ben de balta ile kafasına vurdum) dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), ona:

(Kendini kurtarmak için fidye verebilecek malın var mı?) buyurdu. Adam:

(Ey Allah'ın Rasûlü! Baltam ve elbisemden başka hiçbir şeyim yok) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona şöyle dedi:

(Ne dersin? Kavmin diyetini vererek seni kurtarabilir mi?) Adam:

(Kavmimin yanında ben öldürdüğüm adamdan daha değersizim) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) katilin urganını adama atarak ona:

(Al adamını) dedi. Adam katili alıp giderken Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Eğer onu öldürürsen onun gibi olursun) buyurunca ashâb adamın arkasından yetişerek şöyle dediler:

(Ne yapıyorsun? Yazıklar olsun sana, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) eğer onu öldürürsen onun gibi olursun) buyurdular. Adam bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanına dönerek şöyle dedi:

(Ey Allah'ın Rasûlü! Bana bunu öldürürsen onun gibi olursun dediğini söylediler, ben onu Senin emrinle alıp götürüyorum. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), adama:

(Senin ve ölen kardeşinin günahını götürmesini istemez misin?) dedi. Adam:

(Evet isterim) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Öyleyse affet) dedi. Adam:

(Öyleyse dediğin gibidir) dedi. (Dârimi, Diyat: 8; Müslim: Kasame: 10)

4745-

4746- Alkame b. Vail babasından naklediyor. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e birisini öldüren bir katil getirilince onu kısas olarak öldürmesi için maktulün velisine teslim etti, yanındakilere de:

(Katil de maktul de Cehennemdedir) buyurdu. Bunu işitenlerden birisi adamın peşinden gitti. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in söylediğini iletti. Adam, katili bıraktı katil serbest bırakılınca urganını sürükleyerek gitti. Bunu Habib’e hatırlatınca şöyle dedi: Bana Said b. Eşva nakletti ve şöyle dedi:

(Rasûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem) o adama affetmesini emretmişti.) (Dârimi, Diyat: 8; Müslim, Kasame: 10)

4747- Enes b. Mâlik (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, bir adam velisini öldüren bir katili Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanına getirince, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona:

(Katili affet) demişti. O da bunu kabul etmeyince, (Öyleyse diyet al) buyurdu. Adam bunu da kabul etmeyince:

(Götür, onu öldür sen de onun gibisin) buyurdu. Adam gidince birisi peşinden giderek adama: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), sana:

(Götür onu öldür sen de onun gibisin) dediğini duymadın mı? deyince, adam katili bırakıverdi. Katil bağlı olduğu urganı sürüyerek yanımdan geçti gitti.) (Dârimi, Diyat: 8; Müslim, Kasame: 10)

4748- Abdullah b. Büreyde (radıyallahü anh)’nin babasından rivâyete göre, bir adam Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek yanındaki birine işaret ederek:

(Bu adam kardeşimi öldürdü) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Git kardeşini öldürdüğü gibi sen de onu öldür) buyurdu. Bunun üzerine katil kendini öldürecek adama:

(Allah’a karşı sorumluluk bilinci taşı, beni affet, beni affetmek sana daha çok sevap kazandırır ve ahirette senin ve kardeşin için daha hayırlı olur) deyince, adam katili serbest bıraktı. Abdullah b. Büreyde diyor ki: Bu durum Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bildirildiğinde Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona sordu, o da olup biteni anlatınca ona:

(Bu adamın seni öldürmesi senin için kıyamet gününde öldürdüğün adamın:

(Ya Rabbi bu adama sor beni neden dolayı öldürdü?) diyerek hakkını istemesinden daha hayırlı idi) buyurdu. (Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.)