Geri

   

 

 

 

İleri

 

34- Günahla Emrolunup İtaat Edenin Cezası

4222- Ali (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir müfreze yolladı. Bir adamı da başlarına komutan tayin etti. Komutanları vardıkları yerde ateş yaktırıp ateşe girin diye emir veriyor. Oradakilerden bir kısmı ateşe girmek isteyince diğerleri biz iman ederek ateşten kaçtık diyerek (onlarında) girmelerine engel oldular. Bu olayı gelip Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’a anlatınca Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ateşe girmek isteyenlere:

(Eğer o ateşe girseydiniz kıyamete kadar ateşte kalırdınız) buyurdu. Diğer kimselere de güzel sözler söyleyerek onları taktir etti. (Ebu Mûsâ rivâyetinde güzel sözler söyledi diyor) Sonra da:

(Allah’a isyan olacak konuda hiç kimseye itaat olunmaz. İtaat ancak dinin emirlerindedir) buyurdu. (Buhârî, Ahkam: 1; İbn Mâce, Cihad: 40)

4223- İbn Ömer (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(Müslüman bir kimse için hoşlansa da hoşlanmasa da İslâm’ın emirlerine göre her emri dinleyip itaat etmesi gerekir. Günaha götürecek emirleri dinlemesi ve itaat etmesi gerekmez.) (Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.)