5- Kocasının İzni Olmadan Kadın Bir Şeyler verebilir Mi? 3772- Amr b. Şuayb (radıyallahü anh) babasından ve dedesinden naklederek şöyle diyor: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: (Bir kadın bir kocaya nikahlandığında o kadını, erkeğin malından bağışta bulunması caiz değildir.) (Ebû Dâvûd, Büyü’: 87; Müsned: 6394) 3773- Amr b. Şuayb (radıyallahü anh) babasından ve dedesinden rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Mekke’yi fethettikten sonra bir konuşma yaptı ve şöyle buyurdu: (Evli bir kadın kocasının izni olmaksızın bir şey veremez.) (Ebû Dâvûd, Büyü’: 87; Müsned: 6394) 3774- Abdurrahman b. Alkame es Sekafi (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Sekif heyeti Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelmiş ve hediye de getirmişlerdi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de: (Bu getirdiğiniz hediye midir yoksa sadaka mıdır?) diye sordu. (Eğer hediye ise bu hediye ile Allah’ın Rasûlünü memnun etmek ve ihtiyacını gidermek istenmiştir. Eğer sadaka ise Allah’ın rızası kazanılmak istenmiştir.) Onlar: Hayır bu sadaka değil hediyedir dediler. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de onların getirdikleri bu hediyeyi kabul etti. Onlarla beraber oturup konuştu onlara bazı şeyler sordu onlar da Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e sordular o kadar çok oturup konuştular ki öğle ile ikindi namazını cem ederek birlikte kıldılar. (Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.) 3775- Ebu Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: (Kureyş, Ensarî, Sekafi ve Devsiler dışında kimseden hediye almamaya karar verdim.) (Ebû Dâvûd, Büyü’: 83; Tirmizî, Menakıb: 74) 3776- Enes (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bir miktar et getirilmişti. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): (Bu nedir?) diye sorunca, Berire’ye getirilen sadakalardan denildi. O zaman Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): (Bu et Berire’ye sadakadır. Fakat bize onun hediyesidir) buyurdu. (Müslim, Zekat: 52; Ebû Dâvûd, Zekat: 30) |