BAB 001 002 003 004

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

1- Müşterek Malların Hibe Edilmesi

3703- Amr b. Şuayb (radıyallahü anh) babasından ve dedesinden aktararak şöyle diyor: Biz Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında iken, Hevazin kabilesinden bir heyet geldi ve:

(Ey Muhammed! Biz Arap boylarından ve Arap kabilelerinden biriyiz başımıza Senin de bildiğin bir müsibet geldi (yani Müslümanlara karşı savaştık yenildik, pek çok esir verdik ve şimdi de Müslüman olduk.) (Bize bir iyilikte bulun Allah’ta Sana bol bol versin) dediler. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Mallarınızdan, kadınlarınızdan ve çocuklarınızdan birini seçin öyleyse) buyurdu. Onlar da:

(Sen bizi mallarımızla kadın ve çocuklarımızdan birini seçmekte serbest bıraktın öyleyse biz kadınlarımızı ve çocuklarımızı seçiyoruz) dediler. O zaman Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(O esirler içersinde bana ve Abdülmuttalib oğullarına düşen hisseler sizindir size geri veriyorum. Öğle namazını kılıp bitirdiğimizde sizler kalkın ve biz Müslüman olarak geldik, kadın ve çocuklarımızın geri verilmesi konusunda Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den yardım istiyoruz deyin) buyurdu. Öğle namazı bitince onlar kalkıp aynı şekilde söylediler. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Benim ve Abdülmuttalib oğullarına düşen hisseler (Kadın ve çocuklar) sizindir) buyurdu. Hemen arkasından muhacirler:

(Bizim hissemize düşenler de Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’indir) dediler. Hemen arkasından Ensar:

(Bizim hissemize düşen de Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in emrindedir) dediler. Akra b. Habis, Ben ve Temim oğulları:

(Hisselerimizi vermiyoruz) dediler. (Uyeyne b. Hısn, Ben ve Fezare oğulları bizler de hisselerimizi vermiyoruz) dediler. Abbâs b. Mirdas ta:

(Ben ve Süleym oğulları bizler de hissemizi vermiyoruz) dediler. Bunun üzerine Süleym oğulları kalktı ve:

(Yalan söylüyorsun; bizim hissemize düşenler Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e aittir) dediler. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Ey insanlar, onlara kadınlarını ve çocuklarını geri veriniz. Bu konuda kim bize uyarak elde ettiklerinden bir şey verirse Allah’ın bize önceden verdiği ganimetlerden altı deve verilecektir) buyurdu. Sonra Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bineğine bindi, insanlarda Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in etrafını sardı. Ganimet mallarını bize taksim et dediler. İzdihamdan dolayı Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in biniti bir ağaca doğru gitti ve ağacın dalı Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in cübbesinin düşmesine sebep oldu. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Ey insanlar cübbemi bana veriniz) dedi ve şöyle bir konuşma yaptı:

(Allah’a yemin olsun ki Tihame vadisindeki tüm ağaçlar ganimet olsaydı hepsini size dağıtırdım da; sizler bana korkak, cimri ve yalancı isnadında bulunmazdınız.) Sonra bir deve getirdi ve devenin hörgücünden bir tutam kıl aldı ve şöyle dedi:

(Şunu iyi bilin ki ben de fey’den başka bir şey yoktur bunlar da beşte birdir. Beşte bir de zaten sizin aranızda bölüştürülecektir.) O esnada bir adam kalktı ve bir avuç deve yününü göstererek:

(Şunu devemin çulunu tamir için almıştım) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Bana ve Abdülmuttalib oğullarının hissesine düşen deve tüyleri de senindir) buyurdu. Bunun üzerine o adam:

(Benim hisseme bu kadar düşecekse onu da istemem) diyerek elindekini atıverdi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Ey insanlar küçük ve büyük bir iğne bile olsa ganimet malından aldığınız şeyleri geri verin çünkü ganimet malından haksız yere alınan her şey kıyamet günü alan kimse için çok utanç verici ve ayıp bir iş olur.) (Ebû Dâvûd, Cihad: 131)