BAB 001

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

1- Kişi Sağlığında Tüm Çocuklarına Âdil Davranmalıdır

3687- Numan b. Beşir (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, babası ona bir köle bağışlamıştı ve Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i de bu yaptığı işe şahit tutmak için Onun yanına gelmişti. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Tüm çocuklarına aynı şekilde bağışta bulundun mu?) diye sordu. Beşir:

(Hayır) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Öyleyse onu geri al) buyurdu. (Tirmizî, Ahkam: 30; Müslim, Hibât: 3)

3688- Numan b. Beşir (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, babası onu Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e getirdi ve:

(Ben bu oğluma bana ait olan bir köle bağışladım) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Her çocuğuna aynı şekilde bağışladın mı?) diye sordu. Beşir:

(Hayır) dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Öyleyse o bağışından dön) buyurdu. (Tirmizî, Ahkam: 30; Müslim, Hibât: 3)

3689- Numan b. Beşir (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, babası onu Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e getirdi ve:

(Ben bu oğluma bana ait olan bir köle bağışladım) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Her çocuğuna aynı şekilde bağışladın mı?) diye sordu. Beşir:

(Hayır) dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Öyleyse o bağışından dön) buyurdu. (Buhârî, Hibe: 11; Müslim, Hibât: 3)

3690- Numan b. Beşir (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, babası onu Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e getirdi ve:

(Ben bu oğluma bana ait olan bir köle bağışladım) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Her çocuğuna aynı şekilde bağışladın mı?) diye sordu. Beşir:

(Hayır) dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Öyleyse o bağışından dön) buyurdu. (Buhârî, Hibe: 11; Müslim, Hibât: 3)

3691- Numan b. Beşir (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, babası kendisine bir bağışta bulunmuştu. Annesi de oğluma bunu bağışladığına dair Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i şahit yap dedi. Bunun üzerine Beşir b. Sa’d, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek durumu anlattı. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de bu şahitlik işini ve yapılan işi hoş karşılamadı. (Buhârî, Hibe: 11; Müslim, Hibât: 3)

3692- Numan b. Beşir (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, babası ona bir köle bağışlamıştı ve Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i de bu yaptığı işe şahit tutmak için Onun yanına gelmişti. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Tüm çocuklarına aynı şekilde bağışta bulundun mu?) diye sordu. Beşir:

(Hayır) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Öyleyse onu geri al) buyurdu. (Buhârî, Hibe: 11; Müslim, Hibât: 3)

3693- Hişam b. Urve (radıyallahü anh) babasından naklediyor. Beşir, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek şöyle dedi:

(Ey Allah’ın Rasûlü! Numan’a bir şeyler bağışladım ne dersin) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Diğer kardeşlerine de aynı şekilde verdin mi?) buyurdu. O da:

(Hayır) deyince, (Öyleyse o bağışından vazgeç) buyurdu. (Buhârî, Hibe: 11; Müslim, Hibât: 3)

3694- Numan (radıyallahü anh)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Babası onu Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e götürdü ve Ey Allah’ın Rasûlü! şahit ol, ben malımdan şunu bunu Numan’a bağışladım demişti. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Tüm çocuklarına Numan’a verdiğin gibi verdin mi?) buyurdu. (Buhârî, Hibe: 11; Müslim, Hibât: 3)

3695- Numan (radıyallahü anh)’dan rivâyete göre, babası onu Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e getirerek kendisine yaptığı bir bağıştan dolayı şahit olmasını istedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Tüm çocuklarına aynı şekilde bağışta bulundun mu?) dedi. O da:

(Hayır) deyince; Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(Öyleyse ben böyle haksızlık yapılan bir işe şahitlik yapmam. Tüm çocuklarına karşı hayır ve iyilikte bulunman seni sevindirmez mi?) buyurdu. O da:

(Evet) deyince:

(O halde neden bu haksızlığı yapıyorsun) dedi. (Buhârî, Hibe: 11; Müslim, Hibât: 3)

3696- Numan b. Beşir el Ensarî (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, Annesi –Revaha’nın kızıdır- babasından Numan’a malından bir miktar bağışlamasını istedi. Fakat Numan’ın babası işi ağır aldı ve bir yıl geciktirdi sonra da oğluna bir şeyler bağışladı. Fakat karısı Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i şahit tutmaz isen buna razı olmam dedi. Bunun üzerine Numan’ın babası Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e geldi ve Ey Allah'ın Rasûlü! Bu çocuğun annesi yani karım bu çocuğa yaptığım bir bağıştan dolayı beni uğraştırıyor. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Ey Beşir! Bu çocuğundan başka çocukların var mı?) buyurdu. Beşir:

(Evet) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Öyleyse aynen bu oğluna verdiğin miktarda onlara da bir şeyler verdin mi?) buyurdu. Beşir:

(Hayır) deyince, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Öyleyse beni bu işe şahit tutma! Zulüm olan bir işte ben şahitlik yapamam) buyurdular. (Buhârî, Hibe: 11; Müslim, Hibât: 3)

3697- Numan (radıyallahü anh)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Annem, babamdan bazı şeyleri bana bağışlamasını istemişti. Babam da onları bana bağışlamıştı. Fakat annem:

(Rasûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem)’i şahit tutmadıkça ben buna razı olmam) dedi. Numan diyor ki:

(Ben bir çocuktum babam elimden tuttu Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e getirdi ve Ey Allah’ın Rasûlü! Bu çocuğun annesi -ki Revaha’nın kızıdır- bu çocuğa bağışta bulunmamı istedi ve yaptığım bu bağışta da Seni şahit tutmamı istiyor) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(Ey Beşir! Senin bundan başka çocukların var mı?) Beşir:

(Evet) dedi. (Buna verdiğin gibi onlara da verdin mi?) buyurdu: Beşir:

(Hayır) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Öyleyse Beni şahit tutma! Ben adîl olmayan, haksızlık olan bir işte şahitlik yapamam) buyurdu. (Buhârî, Hibe: 11; Müslim, Hibât: 3)

3698- Amir (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Bana haber verildiğine göre, Beşir b. Sa’d Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek şöyle dedi:

(Ey Allah’ın Rasûlü! Karım Amre binti Revaha, oğlu Numan’a bir bağışta bulunmamı istedi ve Seni de bu işte şahit yapmamı istedi) dedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ona dedi ki:

(Senin bundan başka çocukların var mı?) Beşir:

(Evet) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Buna verdiğin şeylerin aynısını onlara da verdin mi?) buyurdu. Beşir:

(Hayır) deyince, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Öyleyse Beni zulüm ve haksızlık olan bir işte şahit tutma) buyurdu. (Müslim, Hibât: 4; Buhârî, Hibe: 11)

3699- Abdullah b. Utbe b. Mes’ud (radıyallahü anh)’dan rivâyete göre, bir adam Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek:

(Ben oğluma bir şey bağışladım Sen şahit ol) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Ondan başka oğlun var mı?) buyurdu. Adam:

(Evet) deyince, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onlarada buna verdiğinden verdin mi?) buyurdu: Adam:

(Hayır) deyince, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Zülüm ve haksızlık olan bir işe şahit olacağım ha!) buyurdu. (Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.)

3700- Müslim b. Subeyh (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, şöyle demiştir: Numan b. Beşir’den işittim şöyle diyordu:

(Babam bana verdiği bir şeyde Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i şahit tutmak için beni Onun yanına götürmüştü. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (Ondan başka çocuğun var mı?) buyurdu. Babam:

(Evet var) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ellerini bir araya getirerek:

(Onların arasında adil olmalı değil miydin?) buyurdu. (Buhârî, Hibe: 11; Müslim, Hibât: 4)

3701- Müslim b. Subeyh (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, şöyle demiştir: Numan’dan işittim şöyle diyordu:

(Babam bana yaptığı bir bağışta Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i şahit tutmak için beni Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e götürmüştü. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Senin bundan başka çocukların var mı?) buyurdu. Babam:

(Evet) deyince (Aralarında adil davran) buyurdu. (Buhârî, Hibe: 11; Müslim, Hibât: 4)

3702- Hacib b. Mufaddal b. Mühelleb (radıyallahü anh) babasından naklederek şöyle diyor: Numan b. Beşir konuşurken şöyle işittim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(Çocukların arasında adaletle muamele edin! Çocuklarınız arasında adaletle muamele edin.) (Buhârî, Hibe: 11; Müslim, Hibât: 4)