69- İhlâs Sûresini Namazda Okumanın Değer ve Kıymeti 1001- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), bir kimseyi bir müfrezenin başında komutan olarak göndermişti. O kimse her namazı kıldırdığında her okuyuşunun sonunda İhlâs sûresini de okuyordu. Müfreze geri dününce bu durumu Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e aktardılar. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): (Ona sorun bakalım niçin böyle yapıyormuş?) buyurdu. O adama sordular, o da şöyle dedi: (O sûre Rahman olan Allah’ın sıfatlarını içerir. Bu yüzden onu her rekatta okumayı seviyorum) dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): (Ona, Allah’ın kendisini sevdiğini haber verin) buyurdu. (Tirmizî, Fedailül Kur’an: 12; Dârimi, Rikak: 42) 1002- Zeyd b. Hattab (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, şöyle demiştir: Ebû Hureyre’den işittim şöyle diyordu: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikte bir yolculuktan dönüyordum. O esnada bir kimsenin İhlâs sûresini okuduğunu duydu ve Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): (Vacip oldu) buyurdu. (Ne vacip oldu) diye sordum. (Cennet) dedi. (Tirmizî, Fedailül Kur’an: 11) 1003- Ebû Said el Hudrî (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: (Bir kimse, bir başkasının bütün gece İhlâs sûresini tekrar tekrar okuduğunu duyar, sabah olunca durumu Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e aktarır. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurur: (Canım kudret elinde olan Allah’a yemin ederim ki o sûre Kur’an’ın üçte biri gibidir.) (Buhârî, Fedailül Kur’an: 13; Ebû Dâvûd, Salat: 353) 1004- Ebû Eyyûb (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: (İhlâs sûresi Kur’an’ın üçte birisi gibidir.) Ebû Abdurrahman: Bu hadisin senedinden daha uzun senedli bir hadis bilmiyorum. (Tirmizî, Fedailül Kur’an: 11; Dârimi, Fedilül: Kur’an: 24) |