Geri

   

 

 

 

İleri

 

41- İmamlar Fitne Çıkarmamalı

843- Câbir b. Abdullah (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, şöyle demiştir: Muaz, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikte namazını kıldıktan sonra dönüp kavmine imamlık ederdi. Bir gece, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) namazı geciktirdi. Muaz da Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraber namazı kılıp imamlık için kavminin yanına döndü ve Bakara sûresini okumaya başladı. Cemaatten biri Bakara süresini okuduğunu duyunca cemaatten ayrılıp namazı tek başına kılıp çıkıp gitti. Oradakiler:

(Ey falan kimse nifak çıkarıyorsun) dediler o ise: Vallahi nifak çıkarmıyorum ama bu durumu gidip Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e haber vereceğim dedi sonra Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek:

(Ey Allah’ın Rasûlü! Muaz seninle birlikte namaz kılıp sonra gelip bize imam oluyor. Dün gece Sen namazı geciktirmiştin, Muaz seninle birlikte namaz kılıp bize geldi ve imam oldu ve Bakara sûresini okumaya başladı. Ben bunu duyunca cemaatten ayrıldım ve namazımı kendi başıma kıldım. Biz develerle su taşıyan insanlarız, elimizin emeğiyle geçiniriz) dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Ey Muaz! Sen fitne mi çıkarmak istiyorsun?) dedi ve, (Şu şu sûreleri oku) buyurdu. (Ebû Dâvûd, Salat: 288; Buhârî, Ezan: 61)

844- Ebû Bekre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, (Rasûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem) bir sefer korku namazını kıldı arkasındakilere iki rekat kıldırdı, onlar gittikten sonra gelenlere de iki rekat kıldırdı. Böylece Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) dört cemaat de ikişer ikişer kılmış oldular.) (Ebû Dâvûd, Salat: 288; Buhârî, Ezan: 61)