316- Ammar
(radıyallahü anh)’den rivâyete göre,
şöyle demiştir: Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem), yanında
hanımı Âişe olduğu halde Ula’t-ül
Ceyş (Zat-ül Ceyş) denilen yerde
konaklamıştı. Yemen bölgesinin zıfar akikinden yapılmış gerdanlığı
kopmuştu. Bunun üzerine insanlar gerdanlığı aramak için orada konaklamış
oldular. Tan yeri ağarıncaya kadar aradılar fakat bulamadılar.
İnsanların yanında su da yoktu. Bunun üzerine Ebû Bekir
Âişe’ye kızdı ve insanları yolundan alıkoydun, yanlarında suları
da yok, dedi. İşte o zaman Allah (celle
celâluhu), toprakla teyemmüm ederek abdest alma kolaylığını ayet
olarak indirdi. Bunun üzerine Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) ile
beraber Müslümanlar kalkıp ellerini toprağa vurdular. Sonra ellerini
kaldırdılar, ellerine bulaşan topraktan hiçbir şeyi ne üflemek ne de
silkelemek sûretiyle atmadılar o elleriyle yüzlerini ve omuzlarına kadar
kollarını ve ellerin altından başlayarak koltuk altlarına kadar
meshettiler. (Buhârî, Teyemmüm.: 3; Müslim,
Hayz: 28)