10. Yüze Karşı Övmenin Çirkinliği 4804- Hemmâm (radıyallahü anh)’den (rivâyet edilmiştir); Bir adam gelip (Hazret-i Peygamber'in huzurunda) Hazret-i Osman'ı yüzüne karşı övdü. (Orada bulunan) el Mikdâd İbn el Esved de (yerden bir avuç) toprak alıp (öven kimsenin) yüzüne saçtı ve: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): " (Böyle yüze karşı) " medhedenlerle karşılaştığınız zaman yüzlerine toprak saçınız, buyurdu" dedi. Müslim, zühd 68-69, Ebû Dâvûd, hudûd 36; Tirmizî, zühd 55; İbn Mâce, edeb 36; Ahmed b. Hanbel. VI ,5. 4805- (Abdurrahman İbn Ebi Bekre'nin) babasından (rivâyet edildiğine göre) bir adam, (diğer) bir adamı, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in huzurunda (yüzüne karşı) övmüştü de (Hazret-i Peygamber) O'na üç defa: " (Bu sözlerinle) arkadaşının boynunu kestin" deyip sonra da: " Biriniz arkadaşını mutlaka övecekse şöyle demelidir: " Ben onun -söylemek istediklerini söyleyerek- şöyle şöyle olduğunu düşünüyorum; (fakat kalbini bilemediğimden) Onun iyiliğine dair Allah'a karşı sahicilik edemem" Buharî, şehâdat 16, edeb 54, Müslim, zühd 65-66; Ahmed b. Hanbel, V, 41,46,51. 4806- Mutamf (İbn Abdullah İbn eş-Şıhhîr)’dan demiştir ki: Babam dedi ki: (Ben birgün) Âmir oğullarının elçileriyle birlikte (elçi olarak) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in huzuruna gitmiştim. (Orada Hazret-i Peygambere): Sen bizim Seyyidimizsin, dedik de, (Resûl-i Ekrem): Seyyid Allah'dır, buyurdu. Biz: Sen bizim faziletçe en faziletlimiz, (eşe, dosta iyilik elini) uzatma bakımından da en üstünümüz sensin, dedik. Bu sözünüzü söyleyiniz -yahutta- (bu) sözünüzün bazısını (söyleyiniz; fakat bir kısmını bırakınız, taki) şeytan sizi (bazı sözlerinizle kendi yoluna) sürüklemesin." |