Geri

   

 

 

 

İleri

 

40. Ölü (Hayvanların) Derilerinin Temizlenmesi) Hakkında (Gelen Hadisler)

4122- (Hazret-i peyganıber'in hanımı) Meymûne'den rivâyet olunmuştur; dedi ki:

Bizim azatlı bir cariyemize sadaka (olarak toplanmış koyunlar) dan bir koyun hediye edil(miş)ti, bir süre sonra koyun öldü. Derken Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), (Ölü olarak yol üzerine atılıverilmiş olan) bu koyunun yanından geçti ve:

" Bu koyunun derisini tabaklayıp ondan yararlanmalıydılar" buyurdu. (Bunu işitenler);

" Ey Allah'ın Rasûlü, o bir leştir, dediler. (Hazret-i Peygamber de):

" Ölü hayvanın ancak yenmesi haramdır" karşılığını verdi.

Müslim, hayz 100, 102; Tirmizî libas 7; Nesâî Fer’ 17.

4123- Şu (bir önceki) hadis, Zührî'den (bir başka senedle daha rivâyet edilmiştir ve bu rivâyetinde Zührî) Meymûne'yi zikretmem iştir. Bu rivâyetinde Zührî; Hazret-i Peygamber:

" Onun derisinden faydalanmalıydınız" buyurdu, dedi(kten) sonra (bir önceki hadisin manasını rivâyet etmiş orada geçen) tabaklamayı ise rivâyet etmemiştir.

4124- Ma'mer'den rivâyet edilmiştir; dedi ki;

Zührî, (deri) tabaklamayı kabul etmezdi ve " deriden her hal-(li kâr)da yararlanılabilir" derdi.

Ebû Dâvûd dedi ki: (4120 numaralı) Zührî hadisinde (onu rivâyet edenlerden) el-Evzaî, Yunus ve Ukayl; tabaklama kelimesini rivâyet etmemişlerdir.

Tabaklanmayı ise, Zübeydî, Saîd b. Abdülaziz ile Hafs b. el-Velîd rivâyet ettiler.

4125- İbn Abbâs'dan rivâyet olunmuştur; dedi ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı;

" Deri tabaklandığı zaman temiz olur" buyururken işittim.

Müslim, Hayz 105; Nesâî, Fer 20. 30, 31; Darimî, edahii 20 Muvatta, saya, 17, 18; Ahmed b. Hanbel I. 219.227,237, 270. 274. 280. 314 328. 343, 365, 372. VI 73. 104. 148, 153.

4126- Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın hanımı Âişe (radıyallahü anhâ)'dan rivâyet edildiğine göre;

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), ölü (hayvan)ların derileri tabaklanınca (onlardan) yararlanılmasını emretmiştir.

İbn Mâce, libas 25: Mesâî Fer' 6.

4127- Seleme b. el-Muhabbık'dan rivâyet olunduğuna göre;

" Rasûlullalr (sallallahü aleyhi ve sellem), Tebük savaşında bir eve varmış, evde (deriden yapılmış) asılı bir su tulumu görmüş ve (ev halkından tulumdaki) su (dan bir miktar vermelerini) istemiş. (Onlar):

Ey Allah'ın Rasûlü, bu (su tulumunun derisi) bir leş(e ait)tir, demişler. (Hazret-i Peygamberde):

" Onun tabaklanmış olması temizlenmesi (demek)dir" buyurmuş.

Müslim Hayz 106, 107: Nesâî. Fer’ 26; Darimî, edâhi 20, buyü 35: Ahmed b. Hanbel III, 176 V 6.7. VI 155.

4128- Âliye binti Sübey'den rivâyet olunmuştur; dedi ki:

Uhud'da bana ail bir koyun (sürüsü) vardı. Onlara kıran girdi(de pek çoğu öldü). Bunun üzerine Hazret-i Paygamber'in hanımı Meymûne'ye varıp bu durumu kendisine anlattım. Meymûne de bana:

Onların derilerini alıp onlardan yararlanmalıydın, dedi. (Kendisine):

Bu helâl midir? dedi(m).

Evet. Bir defasında Kureyş'ıen bazı kimseler kendilerine ait bir koyunu eşek (sürür) gibi sürüyerek Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın yanına geldiler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onlara;

" Derisini almalı (ve tabakladıktan sonra ondan yararlanmalı) idiniz" buyurdu. (Onlar bu sözü işitince;)

O bir leştir, (onun derisinden nasıl yararlanabiliriz)? dediler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) da:

" O deriyi su ve mazı temizler" karşılığını verdi.

Nesâî Fer' 5.