Geri

   

 

 

 

İleri

 

7. Sözleri Ara Vermeden Peşi Peşine Ve Acele Olarak Söylemenin Hükmü

3656- Urve (radıyallahü anh)'den rivâyet olunmuştur, dedi ki: (Bir gün) Ebû Hureyre namaz kılmakta olan Âişe (radıyallahü anhâ)'nin odasının yanına oturup iki defa:

" Ey odanın sahibi, (beni iyi) dinle" diyerek söze başladı (ve Hazret-i Peygamber'den bir hadis nakledip gitti). (Hazret-i Âişe) namazını bitirince;

(Ey Urve), sen (Ebû Hureyre'nin) şu (davranışı)nı ve sözünü (söyleyiş tarzım) beğendin mi? (Şunu iyi bil ki) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir söz söylediği zaman onu saymak isteyen bir kimse sayabilirdi, dedi.

Buharî, menâkıb 23; Müslim, zühd 71.

3657- Urve b. Zübeyr'in şöyle dediği rivâyet olunmuştur: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in hanımı Âişe dedi ki:

(Ey Urve, şu davranışıyla) Ebû Hureyre (senin) hoşuna gitti mi? (Bak) ben teşbih çekerken odamın yanına oturmuş, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den hadis rivâyet ediyor ve bunu işittirmeye çalışıyor. Ben teşbihimi bitirmeden de kalkıp gitti. Eğer ona yetişebilseydim kendisine; kuşkusuz Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hadisi sizin serdettiğiniz gibi serdetmezdi diye cevap verecektim.

Buharî, menâkıb 23; Müslim, fedâilüssahâbe 160; Tirmizî, menâkıb 9.